Spisu treści:
- Długa historia rachunkowości
- Rola zarządzania księgowością
- Jak zminimalizować luki
- Jak rachunkowość rozwinęła się jako rzemiosło
- Jak rozwija się teoria
- Publikacje dotyczące ram koncepcyjnych
- Zalety wynikające z ram koncepcyjnych
- Rola teoretyków i badaczy rachunkowości
- Jak ewoluowała rachunkowość
Księgowość ma długą historię. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
StellrWeb
Rachunkowość zajmuje się gromadzeniem, analizowaniem i przekazywaniem informacji gospodarczych (Atrill i McLaney, 2004, s. 1). Aby jednak lepiej zrozumieć rachunkowość i jej centralną rolę w społeczeństwie, musimy spojrzeć na nią z perspektywy społecznej.
Jednostki w społeczeństwie współistnieją, nawiązując ze sobą relacje. Innym sposobem patrzenia na społeczeństwo jest podzielenie go na różne grupy lub areny, na przykład sfery społeczne, ekonomiczne, organizacyjne i polityczne (Kyriacou, 2007, Wykład 1, s. 4). Aby skutecznie funkcjonować, te różne areny muszą się komunikować, a to informacje księgowe ułatwiają tę komunikację. Według Kyriacou (2007, Wykład 1, str. 5) informacje księgowe służą wielu ważnym celom, na przykład pomaganiu użytkownikom w podejmowaniu świadomych decyzji w związku z efektywną alokacją ograniczonych zasobów.
Długa historia rachunkowości
Dlatego informacje księgowe mogą być postrzegane jako silny wpływ na społeczeństwo, który wpływa na każdego. Ilustruje to przypadek National Coal Board (Cooper i in., 1985, s. 10), w którym pomiar zysku księgowego został wykorzystany do uzasadnienia zamknięcia kopalni węgla, co miało wpływ na ceny energii elektrycznej, miejsca pracy i podatki.
Rachunkowość ma długą historię i jak wykazał Hines (1988, s. 251-261), jest postrzegana jako konstruowana społecznie, tj. Jest uprawiana przez ludzi dla ludzi, a zatem jest bardziej sztuką niż nauką. W przeciwieństwie do innych zawodów, w przypadku których istnieje zasób wiedzy teoretycznej, na której można polegać przy podejmowaniu decyzji, rachunkowość ewoluowała jako rzemiosło z kilkoma regułami i niewielką lub żadną wiedzą teoretyczną stanowiącą podstawę jej praktyki i funkcji.
Rola zarządzania księgowością
Rachunkowość tradycyjnie odgrywała rolę zarządcy, jak przedstawia Morgan (Morgan i in., 1982, s. 309), kiedy wykorzystuje obraz rachunkowości jako zapis historyczny, aby zademonstrować rachunkowość jako rozszerzenie osobistej pamięci właściciela. Jednak społeczeństwo i praktyki biznesowe uległy zmianie. Rozwój globalnego biznesu i pojawienie się nowych sektorów, takich jak handel elektroniczny, doprowadziły do zawierania złożonych transakcji. To z kolei ujawniło problemy subiektywizmu i niespójności w stosowaniu tradycyjnych technik rachunkowości. Na przykład zmiany w charakterze aktywów przedsiębiorstwa, które obejmują własność intelektualną lub wykorzystanie leasingu, doprowadziły do pytania, jak rozliczać tego typu transakcje?
Ta fundamentalna zmiana spowodowała luki w rachunkowości i doprowadziła do manipulacji i skandali.
Jak zminimalizować luki
Aby zminimalizować luki, księgowi zainwestowali ogromną ilość czasu i pieniędzy we wstrzyknięcie teorii do rachunkowości, aby zapewnić ramy dla stosowania technik rachunkowości, a także nadać znaczenie tradycyjnym praktykom księgowym. Jednak, jak wspomniano wcześniej, rachunkowość jest sztuką, a nie nauką, więc rozwój teorii, choć korzystny, jest w praktyce problematyczny.
W tym eseju omówię bardziej szczegółowo, w jaki sposób luki w rachunkowości można przypisać brakowi wiedzy teoretycznej i krytycznie ocenię metody stosowane przez zawód księgowy do wdrażania teorii do rachunkowości. Robiąc to, będę badał, w szczególności rozwój ram koncepcyjnych, wkład wniesiony przez współczesnego teoretyka rachunkowości oraz rozwój koncepcji rachunkowości.
Jak rachunkowość rozwinęła się jako rzemiosło
Jak wspomniano wcześniej, rachunkowość ewoluowała jako rzemiosło w czasach, gdy społeczeństwo było uproszczone. Ze względu na zmiany w działalności społecznej i gospodarczej rachunkowość była narażona na krytykę za brak elastyczności i zdolności adaptacyjnych. W rezultacie zawód posunął się naprzód, aby przywrócić pozycję księgowości w społeczeństwie, podejmując szereg inicjatyw w celu wdrożenia teorii.
Więc co to jest teoria? Według Wikipedii: (http: /wikipedia.org/wiki/theory, 2007)
„Ludzie konstruują teorie, aby wyjaśniać, przewidywać i opanowywać zjawiska”
Dlatego rozwijając teorię rachunkowości, powinien on dostarczyć księgowym wskazówek, jak stosować określone praktyki księgowe w określonych okolicznościach.
Jak rozwija się teoria
Prowadzi to do pytania, jak rozwija się teoria? Powszechnie uważa się, że nauka ma solidną wiedzę opartą na faktach. Naukowe sformułowanie teorii wywodzi się z procesu rozumowania indukcyjnego. Proces ten opiera się na obserwacji i uogólnianiu na podstawie pojedynczej obserwacji w celu wyprowadzenia prawa lub teorii. Po ustaleniu prawa lub teorii można je wykorzystać do wyjaśnienia i przewidywania w procesie wnioskowania dedukcyjnego. Teorie rachunkowości, takie jak wycena zapasów i amortyzacja, zostały wyprowadzone na podstawie rozumowania indukcyjnego.
Jednak według Chalmersa (1999, s. 4-5) istnieją luki w rozwijaniu teorii poprzez obserwację, na przykład obserwacje mogą być błędne, ponieważ można niedokładnie opisać to, co się faktycznie widzi. Chalmers twierdzi również, że nasz mózg interpretuje to, co obserwujemy, co zależy od wiedzy, doświadczenia i oczekiwań.
To prowadzi nas do przekonania, że teorie rachunkowości opracowane w ten sposób są subiektywne i dodatkowo wzmacnia tezę Ruth Hines, że „komunikując rzeczywistość konstruujemy rzeczywistość” (1988, s. 251-261).
Jedną z głównych prób zminimalizowania luk prawnych podejmowanych przez księgowych jest opracowanie ram koncepcyjnych. Według O'Regan (2006, s. 35) ramy koncepcyjne można zdefiniować jako:
„Ujednolicony i ogólnie przyjęty zbiór teorii i zasad, który stanowi podstawę, z której można wywnioskować konkretne praktyki i metody”.
Innymi słowy, ramy koncepcyjne można uznać za religijną świętą księgę rachunkowości, zawierającą definicje i koncepcje, które są kluczowe dla jej praktyki.
Pionierami ram koncepcyjnych była Rada Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB). Ich postępy zachęciły i wzbudziły dalsze zainteresowanie ramami koncepcyjnymi, co doprowadziło do tego, że IASC i ASB zleciły tam własne projekty i opracowały własną wersję.
Publikacje dotyczące ram koncepcyjnych
Jednak wszystkie trzy publikacje dotyczące ram koncepcyjnych obejmują zasadniczo podobny problem, który obejmuje:
- Cele sprawozdań finansowych / sprawozdawczości
- Jakościowe cechy informacji finansowych
- Definicja elementów sprawozdania finansowego
- Rozpoznanie i wycena elementu
Chociaż projekt ram koncepcyjnych był długim i kosztownym procesem, moim zdaniem jest to krok we właściwym kierunku, ponieważ zapewnia podstawę dla jakiejś bazy wiedzy, a także zmniejsza luki w niektórych obszarach. Na przykład w sekcji elementów zdefiniowano kluczowe pojęcia, na przykład, co stanowi składnik aktywów lub zobowiązanie.
Zalety wynikające z ram koncepcyjnych
Chociaż istnieją pozytywy, które wynikają z ram koncepcyjnych, moim zdaniem nadal istnieje wiele luk, które umożliwiają dokonanie znaczącej oceny. Na przykład ramy nie są standardem, więc czy księgowi będą się do nich stosować? Uważa się, że prawdziwy i rzetelny obraz jest podstawowym aspektem wszystkich informacji księgowych, jednak brakuje w nich uwzględnienia kwestii z nimi związanych. Ponadto niektóre z omawianych kwestii są zbyt płytkie i niespecyficzne, np. Jak zmierzyć element, pogodę metodą historyczną lub kosztową?
Luki w ramach konceptualnych można zilustrować na przykładzie upadku Kmart, gdzie winę częściowo obarczono problemami z ramami koncepcyjnymi FASB (O'Regan, 2006, s. 45).
Przed opracowaniem ram koncepcyjnych rachunkowość zależała jedynie od SSAP2 „Ujawnianie zasad rachunkowości” . Opracowany w 1971 r. SSAP2 w przeszłości odgrywał integralną rolę w rachunkowości w przypadku braku innych standardów (Barden, 2000, s. 80). Spośród 10 konwencji rachunkowości SSAP2 uznawał kontynuację działalności, rozliczenia międzyokresowe, spójność i ostrożność za podstawowe pojęcia. Chociaż SSAP2 był korzystny dla zawodu księgowego, dostarczając bardzo potrzebnych wskazówek i wyjaśnień, pojawiały się problemy ze sprzecznymi pojęciami. Na przykład ostrożność wymaga osądu i opinii, co jest sprzeczne z neutralnością (Paterson, 2002, s. 105). Kontynuacja działalności wymaga również od księgowych przyjęcia fundamentalnych założeń dotyczących przyszłej rentowności jednostki, co jest sprzeczne z zasadą ostrożności.
Jednak wraz z opublikowaniem zestawienia zasad przez ASB, SSAP2 został zrewidowany i zastąpiony przez FRS18 „Zasady rachunkowości” w 2000 r.
MSR18 nadal podkreśla znaczenie koncepcji rozliczeń międzyokresowych i kontynuacji działalności, jednak ostrożność i spójność są obecnie uważane za mniej ważne. Zamiast tego większą wagę przywiązuje się do porównywalności i trafności, które w dużej mierze wynikały z potrzeby dostarczania użytkownikom odpowiednich informacji, które można łatwo porównać. Ponadto MSR 18 zawiera pewne szczegóły, wyjaśniając odpowiednie zastosowanie zasad rachunkowości i technik szacowania. Jednak ponownie nie podjęto żadnych prób zdefiniowania prawdziwego i rzetelnego obrazu, wszystkie FRS18 mówią, że nadrzędnymi kryteriami stosowania określonej polityki rachunkowości jest zapewnienie, że polityka daje prawdziwy i rzetelny obraz (Alexander i Britton, 1993, s. 238). znowu kwestia osądu i tak naprawdę opiera się na tym, jaka jest interpretacja prawdziwego i rzetelnego poglądu.
Moim zdaniem FRS18 był ulepszeniem w stosunku do SSAP2, ale niespójności i luki pozostają.
Raport korporacyjny był kolejną inicjatywą stosowaną w celu zaspokojenia potrzeb innych interesariuszy i odejścia od funkcji zarządzania rachunkowością. Opublikowany w 1975 roku raport zalecał publikację dodatkowych informacji wraz z raportem rocznym w celu opisania pełnego obrazu wyników jednostki. Niektóre z sugerowanych stwierdzeń obejmują oświadczenie o wartości dodanej, raport o zatrudnieniu i oświadczenie o przyszłych perspektywach. Jednak, jak sugeruje Davis (Davis i in. 1982, s. 313), kiedy posługuje się obrazem rachunkowości jako towarem, czy wszystkie te informacje są na tyle przydatne, aby przeważyć koszt ich wytworzenia? Dodatkowo propozycja włączenia takich stwierdzeń na temat przyszłych perspektyw prowadziłaby do wielu spekulacyjnych osądów i opinii.
Rola teoretyków i badaczy rachunkowości
Teoretyk rachunkowości i badacze również odegrali rolę w próbach zastosowania teorii w rachunkowości. Wykorzystanie obrazów umożliwiło teoretykowi zbadanie natury praktyk księgowych poprzez zastosowanie cech obrazu w kontekście rachunkowości.
Dwoma osobami, które przyczyniły się do rozwoju teorii rachunkowości, poprzez wykorzystanie obrazów, byli David Solomon i Tony Tinker. Solomon był zdecydowanym zwolennikiem neutralności w księgowości i wykorzystywał zdjęcia dziennikarza, prędkościomierza, telefonu i kartografii, aby zilustrować swój sposób myślenia (Tinker, 1991, s. 297). Sugeruje, że księgowi powinni być jak dziennikarze, zgłaszając wiadomości, a nie robiąc to. Księgowi powinni działać jak prędkościomierz, rejestrując rzeczywistą ekonomiczną prędkość jednostki. Ponadto księgowi powinni przekazywać informacje bezstronnie, jak telefon. Salomon sugeruje ponadto, że rachunkowość powinna działać jak kartografia przy tworzeniu map rzeczywistości gospodarczej. Te obrazy dają nam lepszy wgląd w to, jak księgowość powinna funkcjonować w idealnym świecie.
Tony Tinker argumentuje jednak przeciwko używaniu przez Salomona metafor jako nieodpowiednich i problematycznych. Tinker sugeruje, że dziennikarze portretują rzeczywistość, lekceważąc niektóre fakty i posługują się przykładem reżysera izraelskiej stacji radiowej, który nie przestrzega dziennikarskiego kodeksu postępowania (Tinker, 1991, s. Również według Tinkera (1991, s. 299): „Analogia prędkościomierza samochodowego Solomona słabo odzwierciedla raportowanie finansowe” i sugeruje, że kierowcy mogą manipulować przy prędkościomierzem, aby nie dać się złapać. Twierdzi również, że telefon nie przekazuje myśli, ale to, co ludzie mówią, co prowadzi do zamierzonych i niezamierzonych stronniczości, ponieważ telefon jest selektywny. Tinker idzie dalej i krytykuje metaforę kartografii Solomona i twierdzi, że mapy nie przedstawiają faktów, ponieważ istnieją zniekształcenia, które wpływają na nasze zachowanie, np.kolor i rozmiar (Tinker, 1991, s. 300).
Jak wykazali Solomon i Tinker, żaden obraz nie oddaje w pełni tego, o co chodzi w rachunkowości. Moim zdaniem różne obrazy w debacie zapewniają różne perspektywy praktyk księgowych i dodatkowo wprowadzają nowsze obrazy, aby spróbować przezwyciężyć sprzeczności i wpłynąć na przyszły rozwój rachunkowości. Istnienie takich debat świadczy również o problematyce rachunkowości i lukach w jej teoretycznym rozwoju.
Jak ewoluowała rachunkowość
Podsumowując, rachunkowość ewoluowała jako rzemiosło bez podstawy teoretycznej, w czasach, gdy społeczeństwo i działalność gospodarcza były mniej złożone. Jednak zmiany technologiczne i wywołane globalizacją, które zaszły, doprowadziły do wykorzystania luk w rachunkowości. Zainteresowanie opracowaniem teoretycznej bazy wiedzy dla rachunkowości nabiera tempa.
Ramy koncepcyjne były ważnym kamieniem milowym, który zapewnia księgowym podstawowe narzędzia potrzebne do zrozumienia i zastosowania różnych zasad rachunkowości w odpowiednich okolicznościach. Ramom brakuje jednak spójności i wciąż jest wiele miejsca na interpretację i opinię, na przykład niewiele uwagi poświęca się podstawowej koncepcji prawdziwego i rzetelnego poglądu, która jest podstawową luką.
Ponadto przejście z SSAP2 na FRS18 doprowadziło do wyjaśnienia zasad rachunkowości i technik szacowania, jednak nadal istnieją niespójności i subiektywność. Teoretycy rachunkowości dostarczyli również przydatnych informacji na temat rachunkowości za pomocą obrazów. Jednak debata Tinkera i Salomona sama w sobie stanowi lukę w rachunkowości, ponieważ brakuje porozumienia co do tego, jaką funkcję ma pełnić i jak należy stosować praktyki księgowe.
Ogólnie moim zdaniem księgowy poczynił znaczne postępy w tworzeniu teoretycznych podstaw rachunkowości. Również ze względu na zależność funkcji rachunkowości od potrzeb użytkowników oraz konieczność reagowania na ciągłe zmiany w społeczeństwie i działalności gospodarczej, teoretyczna układanka rachunkowości nigdy nie będzie kompletna, ponieważ po rozwiązaniu jednego problemu pojawia się inny. Również potrzeba sprawdzenia przez niezależnego audytora informacji księgowych o pogodzie daje prawdziwy i rzetelny obraz, częściowo demonstruje subiektywny charakter zawodu i obecność luk. Dodatkowo przykłady poważnych upadków korporacji, takich jak Refco, które ukryły miliony długów poprzez transakcje z podmiotami powiązanymi, sporządziły rachunki w obecności zasad rachunkowości i ram koncepcyjnych,co w pewnym stopniu wzmacnia fakt, że wiele luk nadal istnieje i są nadal wykorzystywane.