Wynajem (leasing) nieruchomości we Francji: co musisz wiedzieć o najemcach

Pixabay

Wynajem długoterminowy vs. krótkoterminowy

Domy francuskie zazwyczaj występują w dwóch rodzajach. Wynajem długoterminowy, nieumeblowany i krótkoterminowy, umeblowany. Każdy rodzaj wynajmu będzie miał swój własny, unikalny typ najemcy.

W przypadku najmu długoterminowego na ogół potencjalni najemcy to osoby i rodziny poszukujące domu. Są obywatelami i stałymi mieszkańcami Francji i pracują gdzieś w pobliżu. Mogą, ale nie muszą, mówić w drugim języku, więc jeśli jesteś inwestorem zagranicznym, będziesz musiał rozważyć komunikację. Najemcy długoterminowi będą poszukiwać dobrego domu z przestrzenią i udogodnieniami do codziennego życia. Wynajmowanie tego typu najemcy jest zobowiązaniem długoterminowym i będzie wymagało szeroko zakrojonych kontroli przeszłości, aby upewnić się, że są to osoby, które chcesz mieszkać w swojej nieruchomości.

W przypadku najmu krótkoterminowego potencjalni najemcy są zazwyczaj osobami podróżującymi służbowo lub rodzinami na wakacjach. Mogą to być mieszkańcy niemal każdego kraju, w zależności od tego, gdzie reklamujesz. Najemcy krótkoterminowi będą poszukiwać świetnej lokalizacji wakacyjnej, w której znajdują się sklepy, restauracje i atrakcje. Będą również szukać udogodnień, które zapewnią wszelkie domowe wygody, a może nawet luksus. Wynajmowanie tego typu najemcy wymaga bardzo niewielkiego zaangażowania i ryzyka z Twojej strony, ponieważ nie będą oni przebywać w nieruchomości zbyt długo i mogą nawet płacić cały czynsz z góry, ale nie daj się zwieść podczas sprawdzania przeszłości. Nadal będą mieli pełny dostęp do Twojej nieruchomości i wyposażenia, więc będziesz potrzebować najemców, którzy są szanowani i godni zaufania.

Znalezienie najemcy we Francji

Masz dwie możliwości, jeśli chodzi o znalezienie najemcę, samodzielne ogłoszenie nieruchomości lub zatrudnienie profesjonalisty. Jako inwestor zagraniczny najłatwiej jest zatrudnić profesjonalistę.

Jeśli chodzi o profesjonalną pomoc w obsadzeniu wakatu, masz do wyboru zarządcę nieruchomości lub pośrednika w obrocie nieruchomościami. Jeśli masz zamiar zatrudnić zarządcę nieruchomości, równie dobrze możesz wprowadzić go do równania, aby natychmiast zapełnili wakat, a następnie nim zarządzali. Agent nieruchomości znajdzie dla ciebie najemcę, ale nie oferuje wszystkich dodatkowych usług lub wydatków zarządcy nieruchomości. Chociaż opłacenie kosztów pośrednika może być dla ciebie dobrym interesem, prawo francuskie przewiduje możliwość podziału kosztów pośrednika między wynajmującego i najemcę.

Samodzielne reklamowanie nieruchomości w celu znalezienia najemców musi być dobrze przemyślane. W zależności od rynku, wystarczy zamieścić małą reklamę w lokalnej gazecie. Ewentualnie może zajść potrzeba reklamowania się na poziomie krajowym lub międzynarodowym w wielu gazetach, witrynach internetowych i czasopismach. Długoterminowe, nieumeblowane domy będą oczywiście wymagały ich rzadziej przez przypuszczalnie krótszy okres. Krótkoterminowe wynajmy wakacyjne będą wymagały niemal ciągłej reklamy w różnych miejscach.

Wybór najemcy

Francuskie prawo zapewnia dużą ochronę najemcom przed eksmisją, więc wybieraj lokatorów ostrożnie. Oczywiście będziesz chciał zebrać jak najwięcej informacji o swoim potencjalnym najemcy, aby podjąć świadomą decyzję, ale francuskie prawo ogranicza nawet, o które dokumenty i informacje możesz poprosić.

Przedmioty, których nie możesz żądać:

• Referencja od poprzedniego wynajmującego.
• Numer identyfikacyjny fotografii
• Karta Ubezpieczenia Społecznego
• Wyciągi bankowe lub referencje bankowe
• Upoważnienie do płacenia czynszu za pomocą polecenia zapłaty
• Dokumentacja medyczna
• Referencje pracodawcy
• Akta małżeństwa lub rozwodu

Nadal istnieje wiele informacji i dokumentów uzupełniających, o które możesz poprosić, takich jak odcinki wypłaty lub odcinki wypłaty, zeznanie podatkowe, referencje pracodawcy itp. Gdy masz te pozycje, upewnij się, że śledzisz, zweryfikuj ważność dokumentu i porozmawiaj z wszystkie odniesienia.

Jeśli nadal martwisz się o zdolność potencjalnego najemcy do zapłaty, możesz odmówić mu najmu, poprosić o zapewnienie zewnętrznego poręczyciela lub wykupić ubezpieczenie od niezapłacenia czynszu.

Jeśli nadal martwisz się o zdolność potencjalnego najemcy do zapłaty, możesz odmówić mu najmu, poprosić o zapewnienie zewnętrznego poręczyciela lub wykupić ubezpieczenie od niepłacenia czynszu.

Umowy najmu dotyczące wynajmu francuskiego

Umowa najmu we Francji jest formalnie nazywana contrat de location, ale częściej nazywana jest kaucją. Francuskie prawo nie uznaje ustnej umowy najmu, więc uważaj, co mówisz do potencjalnych najemców. W przypadku ustnej umowy najmu sądy uznają jedynie minimum klauzul. Zawsze preferowana jest jasna i zwięzła pisemna umowa.

We Francji istnieją dwie formy umów pisemnych: umowa podpisana prywatnie lub umowa z umową kontraktową oraz oficjalnie zarejestrowana umowa zwana contrat autentique. Prywatnie podpisywana umowa jest sporządzana i podpisywana bezpośrednio między osobami fizycznymi. W ten sposób można zawrzeć umowę najmu lub dzierżawy. Oficjalnie udokumentowana umowa jest sporządzana przez notariusza i podpisywana nie tylko przez strony umowy, ale także przez notariusza.

Egzekwowanie oficjalnie sporządzonej umowy najmu jest łatwiejsze niż w przypadku umowy podpisanej prywatnie. Gdy umowa najmu jest podpisywana w obecności notariusza, jest ona wykonalna tak, jakby była orzeczeniem sądu. Wynajmujący, któremu przysługuje czynsz, może przekazać egzekwowalną kopię umowy najmu bezpośrednio komornikowi w celu wszczęcia postępowania i ściągnięcia długu. Zważywszy, że wynajmujący będący w posiadaniu prywatnie podpisanej umowy najmu musi uzyskać nakaz sądowy, zanim będzie mógł ją odebrać od zalegającego najemcy.

Francuskie prawo wymaga, aby określone teksty i klauzule były zawarte w różnych typach umów najmu. Pominięcie lub naruszenie niektórych z tych klauzul jest przestępstwem. Właściciel z oficjalną umową najmu ponosi mniejszą odpowiedzialność niż właściciel z prywatną, niekompletną umową.

Jeśli korzysta się z notaire, często koszty są dzielone między wynajmującego i najemcę.