Spisu treści:
Wracając do pracy
Fallout 9-11
Kiedy ostatecznie zatwierdzono przesłuchania 9-11 pod koniec listopada 2002 r., W United Airlines od miesięcy słyszeliśmy pogłoski, że nasza firma może ogłosić upadłość na podstawie rozdziału 11. Wielu z nas, którzy zaczynali od tytułu „stewardess”, a teraz byli znani jako starsze stewardesy, zaczęło zdawać sobie sprawę, że nasza kariera i nasz styl życia dobiegały końca. Nie wiedzieliśmy, że wieczorem 11 września ,2001, zanim popioły wież i pożar w pięciokącie i dym z gigantycznej dziury w Shanksville w Pensylwanii tliły się, prawnicy linii lotniczych przygotowywali się do lobbowania za pieniędzmi dla amerykańskich przewoźników, aby mogli przetrwać finansowo tę katastrofę. Ci prawnicy zażądali 24 miliardów dolarów pomocy finansowej. W odpowiedzi Kongres przeznaczył blisko 15 miliardów dolarów z pieniędzy podatników (10 miliardów dolarów w postaci dotacji i 5 miliardów dolarów w pożyczkach). Linie lotnicze mogły również pobierać opłaty z tytułu ubezpieczenia na wypadek przerwy w działalności oraz uzyskać ulgi podatkowe od Kongresu za lata 2001 i 2002.
Jednak nigdzie w ich planie nie było pomocy finansowej dla lojalnych pracowników linii lotniczych. My, siła robocza, mieliśmy zostać mocno uderzeni. Ale to był dopiero początek niewiarygodnej tragedii, która wydarzyła się w świecie naszych linii lotniczych. W dniu 15 września th, 2001, zaledwie cztery dni po atakowany, że linie były zajęte zgłaszające pracowników, że ich obsługa nie był już potrzebny. Tego dnia Continental ogłosił zwolnienie 12 000 pracowników, a United i American po 20 000 pracowników. Łączna liczba Northwest, US Airways i Delta osiągnęła prawie 35 000. Kiedy liczba ta przekroczyła 140 000, pisarz Washington Post, David Montgomery, napisał: „Jakie podziękowania otrzymują stewardesy? Jak to brzmi: „Jesteś ZALANY!”? (Notatka 1)
Ponieważ pracownicy linii lotniczych są zwalniani lub zwalniani, nowa agencja rządowa przygotowuje się do zatrudnienia tysięcy. 19 listopada 2001 r. Powołano Administrację Bezpieczeństwa Transportu (TSA). W dużej mierze ta nowa agencja skupiała się na bezpieczeństwie podróżujących samolotami, ale zajmowała się również podróżami autostradowymi, kolejowymi i autobusowymi. Nasze masowe tranzyty, porty i rurociągi miały teraz również dodatkowe zabezpieczenia. Miejsca, które opinia publiczna w USA uważała za oczywiste, były teraz zapewniane jako dodatkowe zabezpieczenia. Miejsca, takie jak imprezy sportowe i koncerty, również miały nowe zasady wstępu, aby zwiększyć bezpieczeństwo. Początkowo TSA była częścią Departamentu Transportu USA. Jednak 9 marca 2003 r., Kiedy utworzono Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego, TSA została przeniesiona do tego nowego Departamentu. (Uwaga 9)
W tym burzliwym czasie zasady bezpieczeństwa na lotniskach uległy drastycznej zmianie. Niektóre projekty lotnisk zostały zmienione, aby chronić zabezpieczone obszary na lotniskach, a pasażerowie byli teraz zobowiązani do okazania biletów i dokumentów tożsamości ze zdjęciem przed wejściem do zabezpieczonych obszarów. Dodatkowo pasażerowie musieli zdjąć buty i kurtki i poddać się kontroli bagażu. Podróżni musieli także zdejmować laptopy i przybory toaletowe do dodatkowej kontroli; żadne płyny nie były dozwolone w pojemnikach większych niż 3,4 uncji. Wreszcie, jeśli pasażerowie zauważyli jakiś metal, musieli przejść natrętną inspekcję „pat-down” przeprowadzaną przez agentów TSA. (Uwaga 5)
Security Lines Post 9-11
Po 11 września 2001 r. Na lotniskach było dozwolone tylko parkowanie satelitarne. Później w niektórych konstrukcjach parkingów na lotniskach zainstalowano osłony przeciwwybuchowe, aby umożliwić ponowne parkowanie w pobliżu lotniska, a drzwi kokpitu zostały przeprojektowane, dzięki czemu są mocniejsze, kuloodporne i zamknięte od wewnątrz. (Uwaga 4) Stewardesy, które nadal miały pracę, otrzymały nowe obowiązki w zakresie ochrony kokpitu wraz z ciałami i wózkami serwisowymi, a jedna stewardesa musiała być w kokpicie, jeśli jeden z pilotów musiał skorzystać z toalety.
Dni, a nawet miesiące później, kiedy witaliśmy odważnych pasażerów na pokładzie, którzy wciąż latali, my, załogi lotnicze, chodziliśmy na szpilkach i igłach, pchając nasze wózki przejściem i ogłaszając nasze pokłady. 12 listopada 2001 r., Tydzień przed utworzeniem TSA, a gdy przygotowywaliśmy naszą kabinę 747 do wejścia na pokład lotu do Narita w Japonii, dowiedzieliśmy się, że American Airlines uległ katastrofie lotniczej wkrótce po odlocie z lotniska JFK w Nowym Jorku.. Gdy zaczęło się wchodzić na pokład, trudno było nie myśleć: „Czy to kolejny atak terrorystyczny?” Odkładając na bok nasze obawy, powitaliśmy naszych pasażerów i kontynuowaliśmy nasze obowiązki podczas tego 11-godzinnego lotu. Kilka miesięcy później zgłoszono, że American Flight 587 rozbił się z powodu błędu pilota, zabijając łącznie 265 osób.(Uwaga 8) Pracowaliśmy teraz w niebezpiecznym, nieprzewidywalnym środowisku, bojąc się wezwać chorobę z obawy, że zostaniemy zwolnieni, ale jaka była nasza alternatywa. Nie tylko to, ale za każdym razem, gdy szliśmy do pracy, byliśmy traktowani jak wróg, dotykani i badani pod kątem naszych normalnych przedmiotów na postój. Ci z nas, którzy nosili biustonosze na fiszbinach, stanowiliby dla agentów TSA większe wyzwanie, jakbyśmy szmuglowali szkodliwe metalowe przedmioty.
Dla linii lotniczych, jednak nie było srebro podszewka do tragedii z 11 września th. Wydarzenia z tego poranka pomogły im w reorganizacji finansowej, realizując wynegocjowane kontrakty pracownicze, wykorzystując w umowach klauzulę dotyczącą „siły wyższej” (termin oznaczający akt wojenny lub akt Boży), który przydarzył się ich korporacjom. Mimo że nie było precedensu stosowania klauzuli „siły wyższej” w celu zanegowania umów o pracę, liniom lotniczym udało się właśnie to zrobić. Byli w stanie uciec od zobowiązań umownych, mimo że nie było w tym względzie precedensu w prawie umów pracy. Rezultatem było obniżenie wynagrodzenia i świadczeń oraz zmienione warunki pracy. Ten brutalny atak na pracowników był częściowo spowodowany potrzebą wykazania przez linie lotnicze koncesji na prowadzenie działalności, zanim rząd zatwierdzi ich wnioski o ratunek.Było to szczególnie prawdziwe w przypadku US Airways, które znalazły się w niebezpieczeństwie finansowym, oraz United, które wydały miliony dolarów na próbę połączenia się z US Air dwukrotnie i za każdym razem poniosły porażkę.
Co ciekawe, w miarę jak duzi przewoźnicy zwalniali siłę roboczą i redukowali strukturę tras, Jet Blue i Southwest (który nie zwolnił pracowników) przeniosły się na zwolnione trasy i rozbudowały struktury tras krajowych.
W dniu 9 grudnia 2002 r. United Airlines zgodnie z przewidywaniami ogłosiły upadłość na podstawie Rozdziału 11. Przesłuchania 11 września nawet się nie rozpoczęły, gdy nasi pracownicy otrzymali tę druzgocącą wiadomość. Niewielu z nas było nawet świadomych, że formalne przesłuchania 11 września miały się rozpocząć za kilka miesięcy. (Uwaga 2)
Extra United Aircraft podczas spowolnienia biznesowego
Kiedy pod koniec marca 2003 r. Rozpoczęło się pierwsze przesłuchanie, tysiące pracowników linii lotniczych straciło już pracę, znalazło się na urlopie lub wkrótce zostanie zmuszonych do przejścia na wcześniejszą emeryturę. (Do 30 czerwca 2003 r. 2500 starszych stewardów United oddało już swoje podręczniki i identyfikatory). Wybór 2500 stewardów na wcześniejszą emeryturę wynikał z druzgocącego kontraktu, który dotarł pocztą w połowie kwietnia 2003 r. Warunki negocjacji i warunki, na które zapracowaliśmy przez lata, były nam odbierane. Zmniejszono stawkę godzinową za przeloty, zmieniły się dni urlopu i stawki, zmniejszając liczbę dni urlopu, które można wykorzystać,mniej stewardów zostało autoryzowanych zarówno na loty międzynarodowe, jak i krajowe, zgodnie z minimalnymi wymaganiami FAA, co stanowiło poważne obciążenie dla naszych usług lotniczych i kłopotów dla naszych klientów. Obniżono składki emerytalne i wzrosły koszty ubezpieczenia medycznego. W sumie straciliśmy prawie jedną trzecią naszych dochodów w nowym kontrakcie. Stosując klauzulę „siły wyższej”, linie lotnicze spowodowały traumatyczne zmiany w naszym środowisku pracy i karierach, poza koniecznością radzenia sobie z nowymi zagrożeniami dla naszego życia.linie lotnicze spowodowały traumatyczne zmiany w naszym środowisku pracy i karierach, poza koniecznością radzenia sobie z nowymi zagrożeniami dla naszego życia.linie lotnicze spowodowały traumatyczne zmiany w naszym środowisku pracy i karierach, poza koniecznością radzenia sobie z nowymi zagrożeniami dla naszego życia.
Jesteśmy na poziomie górnym starszeństwa dano możliwość, że jeśli na emeryturę 30 czerwca th, możemy przyjąć, że nasze małe emerytury Plus mają Stany pokryć nasze koszty leczenia, aż dotarliśmy Medicare kwalifikowalności. W obliczu takiego wyboru 30 czerwca 2003 r. 2500 starszych stewardów United przeszło na emeryturę. Podejrzewam, że inne linie lotnicze zrobiły to samo ze swoimi pracownikami. Ciekawe, ale nie całkowicie szokujące, było to, że gdy tylko nas nie było, United próbowało wyrzec się obietnicy opieki medycznej i zażądało, abyśmy zaczęli im płacić za ubezpieczenie. Na szczęście z pomocą naszego związku nie wygrali tej bitwy.
11 maja 2005 r. Sąd upadłościowy orzekł, że United Airlines może odejść od prawie 10 miliardów dolarów zobowiązań emerytalnych w największej niespłacalności emerytalnej w historii Stanów Zjednoczonych. Kiedy to zrobili, Korporacja Gwarancji Świadczeń Emerytalnych (podmiot rządowy) przyjęła zobowiązanie w wysokości 9,8 miliarda dolarów, ale firma dostarczyła jej tylko 6,6 miliarda dolarów, więc pracownicy musieli pokryć dodatkowe straty poprzez obniżenie emerytur, ciężar tych obniżek spadł w dużej mierze na piloci. (Uwaga 6)
1 lutego 2006 r., Po 1150 dniach pod nadzorem sądu, United Airlines ogłosiły upadłość po uzyskaniu 3 miliardów dolarów koncesji od związków zawodowych. (Uwaga 7)
Jak napisałem w mojej wcześniejszej książce Turbulent Skies : „Jutro jadę do LAX, aby oddać moją instrukcję obsługi, kartę podróżną i dowód osobisty. Ciekawie jest pomyśleć, że po tym wszystkim byłoby tak, jakbym nigdy nie istniał. To rani jaźń - ego - że można było tak szybko zapomnieć. Ale hej, to nowoczesna Ameryka, prawda? (Uwaga 3)
Uwagi:
- http://www.dollarsandsense.org/archives/2002/0502ward.html (11 września i restrukturyzacja branży lotniczej - Rodney Ward)
- https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_airline_bankruptcies_in_the_United_States.
- Dorger, Barbara. Burzliwe niebo. Xlibris Publishing, 2004, strona 99.
- https://www.tmi2001.com/flying-changes-since-9-11.
- Blog Seaney, Rick. 22 sierpnia 2017 r. (Https://www.farecompare.com/travel-advice/9-ways-security-has-changed-since-911).
- https://www.chicagotribune.com/business/careers/chi-0505110248may11-story.html
- http://www.chinaaviationdaily.com/news/0/97.html
- https: //en/wikipedia.org/wiki/American_Aitives_Flight_587
- https://en.wikipedia.org/wiki/Transportation_Security_Administration.
© 2019 GG Baba