Oszustwa związane z wydobyciem złota

Każdy powinien wziąć pod uwagę radę Marka Twaina, która została zbudowana na różne sposoby, ale sprowadza się do: „Kopalnia złota to dziura w ziemi otoczona kłamcami”. Inni ostrzegali przed gładkimi sprzedawcami, którzy obiecują wspaniałe bogactwo z kopalni, w której zbierają bryłki wielkości jabłek. Jednak pomimo wszystkich rad mądrych ludzi, wciąż są ludzie, którzy zaprzeczają swoim wątpliwościom i gubią koszule.

Biblioteka Kongresu

Solenie kopalni

Ulubionym miejscem oszustów w czasach gorączki złota było solenie kopalni. Jeden ze schematów polegał na załadowaniu strzelby złotym pyłem i wystrzeleniu jej w strategiczną sekcję starej kopalni. Znak został następnie poprowadzony na inspekcję kopalni i ostrożnie poprowadzony w kierunku przygotowanej sekcji. Pieniądze zmienią właściciela, a niedługo nieszczęśliwy inwestor odkryje, że za wzgórzami jest tam niewiele złota.

W innym wariancie oszuści mogliby zgłosić roszczenie do obszaru jałowej ziemi i ogłosić, że znaleźli srebro. Władze wysłałyby geodetę w celu zweryfikowania roszczenia. Kiedy geodeta zdecydował, w której części roszczenia należy wykopać w celu potwierdzenia znalezienia, rzucony zostanie martwy wąż; preferowanym wyborem był grzechotnik. Zanim geodeta zdążył zauważyć, że wąż się nie poruszał, dostałby obie lufy strzelby. Gdy ziemia była teraz ładnie posolona, oszuści mówili: „To było blisko. Ale teraz można bezpiecznie kopać ”.

Po potwierdzeniu obecności srebra przez geodetę roszczenie mogło zostać podzielone i sprzedane niczego nie podejrzewającym poszukiwaczom skarbów.

Obrabować

Skandal Bre-X

Oszustwo solenia kopalni zostało wskrzeszone w latach 90. na masową skalę. Firma Bre-X z siedzibą w Calgary w prowincji Alberta ogłosiła w 1995 roku, że znalazła znaczne złoża złota w miejscu zwanym Busang w Indonezji.

Kierownik projektu, filipiński geolog Michael de Guzman, powiedział, że na miejscu znajdowało się ponad dwa miliony uncji trojańskich błyszczącego metalu; szacunki, które rosły, aż osiągnęły 2000 ton.

Próbki rudy zostały zbadane przez ekspertów i uznane za zgodne z prawem. Maklerzy giełdowi doradzali klientom, aby wzięli udział w znalezieniu złota słonia. Wartość akcji Bre-X wzrosła z groszy za sztukę do prawie 300 dolarów za sztukę. Inwestorzy, którzy dostali się wcześnie, byli bardzo zadowoleni. W szczytowym momencie kapitalizacja rynkowa firmy przekroczyła 6 miliardów dolarów.

Transakcja wyglądała tak dobrze, że niektórzy wielcy gracze zaczęli przepychać się, w tym prezydent Indonezji Suharto (który nigdy nie przepuścił szansy na zdobycie części akcji) i amerykański gigant górniczy Freeport-McMoRan.

Raimond Spekking

Ale dobre czasy nie trwały. 19 marca 1997 r. De Guzman „spadł” z helikoptera do indonezyjskiej dżungli. Zanim znaleziono jego ciało, leśne stworzenia zjadły kilka obiadów i kolacji, a do zidentyfikowania de Guzmana pozostało tylko odcisk zęba trzonowego i kciuka.

Kilka dni później Freeport-McMoRan ogłosił, że w próbkach rudy naładowanej złotem, które sprawdzili, znaleziono „nieznaczne” ilości metalu szlachetnego, a przyrząd był gotowy. Bre-X zbankrutował, ale nikt bezpośrednio związany z firmą nie poniósł żadnych konsekwencji, chociaż jej założyciel David Walsh zmarł na tętniaka mózgu w swoim luksusowym domu na Bahamach w wieku 52 lat.

Ucieczka Michaela de Guzmana

W 2005 roku National Post opublikował artykuł, w którym napisano, że jedna z wielu żon de Guzmana otrzymała przekaz pieniężny z Brazylii datowany po jego rzekomej śmierci. Pieniądze rzekomo pochodziły ze 100 milionów dolarów zarobionych przez de Guzmana, kiedy sprzedał swoje akcje Bre-X blisko ich szczytu.

Serial telewizyjny Masterminds , w odcinku z 2004 roku zatytułowanym „Fool's Gold”, wskazuje na Michaela de Guzmana jako osobę, która zaprojektowała całe oszustwo.

Aż trudno uwierzyć, że człowiek, który stworzył to niewiarygodnie sprytne oszustwo, nie miał też strategii wyjścia, która pozwoliłaby mu uciec z zyskiem.

Było wiele dodatkowych szkód. Szef giełdy w Toronto został zmuszony do dopuszczenia do notowania bardzo podejrzanej spółki. I kilku dużych inwestorów zostało zabranych do sprzątaczek; Fundusz emerytalny dla nauczycieli Ontario stracił 100 milionów dolarów, a fundusz emerytalny sektora publicznego Quebecu spadł o 70 milionów dolarów. Tysiące drobnych inwestorów straciło całość lub część oszczędności życia, a niektórzy popełnili samobójstwo.

Głupiec i jego pieniądze szybko się rozstają.

David Goehring

Oszustwo Taranganba

W innym czasie i miejscu, ale podobna parada mądrzejszych, ale biedniejszych spekulantów. W 1886 roku w kopalni Mount Morgan w Queensland w Australii odkryto dużo złota. Gorączka złota rozprzestrzeniła się po całej kolonii i na całym świecie.

Robert Ross posiadał ziemię około 80 km dalej, w Taranganba. Doszedł do wniosku, że jeśli w Mount Morgan jest złoto, ludzie mogą uwierzyć, że na mojej posiadłości jest złoto. I uwierzcie, że tak było, kiedy Ross opowiedział o tym, że odkrył złoża, które rywalizują ze złożami Mount Morgan.

Pieniądze napłynęły; szacowana dzisiejsza wartość ćwierć miliarda dolarów. Ale w Taranganba nigdzie nie było ani jednej uncji złota. Ross i jego koledzy oszuści poradzili sobie bardzo dobrze i żaden z nich nie poczuł ostrego ukłucia prawa.

Chociaż istniała swego rodzaju sprawiedliwość; Ross stracił większość swojej fortuny, prawdopodobnie przez hazard, i zmarł z powodu udaru w ciągu kilku lat.

Bonus Factoids

Wartość złota jest powiązana z jego rzadkością. Złoto zostało odkryte na każdym kontynencie, a przeciętne ludzkie ciało zawiera 0,2 miligrama. Jednak jest to dopiero 73. najbardziej rozpowszechniony pierwiastek na planecie. Platyna, osm, rod i iryd są mniej powszechne, a zatem bardziej wartościowe uncje za uncję.
Całe złoto, jakie kiedykolwiek wydobyto, zmieściłoby się w trzech basenach olimpijskich.
Według US Geological Survey więcej złota można odzyskać z tony starych komputerów niż z 17 ton rudy złota.
Gram złota, mniej więcej wielkości ziarenka ryżu, można spłaszczyć w folię o powierzchni jednego metra kwadratowego.

Źródła

„Stranger than Fiction: The Bre-X Gold Scandal”. Archiwa Canadian Broadcasting Corporation .
„The Greatest Gold Swindle”. Jacquie Mackay, ABC Capricornia , 9 września 2008.
„Przestarzałe komputery,„ kopalnia złota ”czy zaawansowane technologicznie śmieci?” US Geological Survey, bez daty.