Skąpcy, szczypce groszowe, krzemienie skórne, wąsy i tandetne łyżwy

Niektórzy zamożni ludzie są wyjątkowo hojni, jeśli chodzi o swoje pieniądze - pomyśl o Warren Buffet, Bill Gates lub Larry Ellison. Inni są tak tani, że zdejmują okulary, kiedy na nic nie patrzą, lub są tak skąpi, że nie zwracają uwagi, albo jakikolwiek kiepski żart, jaki możesz wymyślić. U niektórych jest to obsesja, która osiąga punkt, w którym odmawiają sobie normalnych wygód, takich jak ciepło i odpowiednie jedzenie, aby zaoszczędzić pieniądze.

Liz West

Prawdziwy Scrooge

Model krzemiennej postaci Dickensa.

Daily Mail zauważa, że XVIII-wieczny polityk John Elwes żył „prawie jak włóczęga, kucając w niezamieszkanych domach i jedząc zgniłe jedzenie, zamiast patrzeć, jak się marnuje.

„… Jechał do Londynu ze swojego okręgu wyborczego na starej koniu, zaopatrując się w niewiele więcej niż jajko na twardo i kładąc się pod żywopłotami”.

John Elwes.

Domena publiczna

W 1888 roku Martha V. Olney napisała w The Sunday Express o tym, jak bardzo John Elwes miał swoje pieniądze. Tak mocno, że jego obsesja na punkcie nic nie kosztowała go życie: „zmarł z powodu zaniedbania, ponieważ odmówił ponoszenia kosztów lekarzy i pielęgniarek, chociaż był wart nie mniej niż 4 000 000 dolarów”. (To byłoby blisko 100 milionów dolarów w dzisiejszych pieniądzach).

Przyszedł uczciwie przez swoją oszczędność; jego matka, choć warta fortunę, umarła z głodu, zamiast wydawać lekkomyślnie na jedzenie. Uważa się, że Elwes był inspiracją dla postaci Dickensa Ebenezera Scrooge'a, chociaż wydaje się, że umarł bez objawienia, które zmieniło Scrooge'a w hojnego człowieka.

Niemyta tancerka Daniela

Ten skąpiec sięgnął po dziedzictwo swojej siostry tylko po to, by kupić parę czarnych pończoch z drugiej ręki do założenia na jej pogrzebie.

Według The People's Almanac (David Wallechinsky i Irving Wallace) John Elwes jest rangą amatorem oszczędnego w porównaniu z niegdysiejszym Daniel Dancer.

Urodzony w 1716 roku Daniel Dancer nauczył się także sztuki trzymania się swoich pieniędzy od dziadka pinchpenny i tępego ojca. Jego siostra i dwaj bracia również byli skąpcami.

Wallechinsky i Wallace piszą, że „żaden wydatek nie był zbyt mały, aby go uniknąć”. Obejmowało to mydło: „nie kąpał się, nie prał ubrań (które nosił, dopóki się nie rozpadły), ani nie pozwalał na czyszczenie domu”.

Daniel Dancer.

Domena publiczna

Mieszkając z siostrą, Dancer spędził swój czas na budowaniu małej fortuny, którą odziedziczył, w wielką. W 1850 roku w biografii odnotowano, że „Większość ludzi mogła dostrzec z ubioru i manier oznaki obecności tej ohydnej pasji, której poświęcali całe swoje życie i której poświęcali wszelkie źródła komfortu i przyjemności”.

Wallechinsky i Wallace opisują, jak Dancer „znalazł częściowo rozłożoną owcę, którą jego siostra zamieniła w dwutygodniowy zapas pasztetów”. Sugerują, że żaden z nich nie byłby w stanie wyczuć zjełczałego zapachu jedzenia ponad obezwładniającym zapachem samego niemytego Tancerza.

Niektórzy uczeni sugerują, że to Daniel Dancer, a nie John Elwes był szablonem dla Ebenezera Scrooge'a.

James Vaughan

Czarownica z Wall Street

Nędzne zachowanie przekracza barierę płci.

Hetty Green żyła od 1834 do 1916 roku i dzięki sprytnemu inwestowaniu stała się najbogatszą kobietą na świecie, ale zyskała też niepochlebny tytuł „Czarownicy z Wall Street”.

National Parks Service mówi o niej: „Chociaż Hetty była genialna w swoich umiejętnościach inwestowania, jest najbardziej pamiętana ze swojej nadmiernej oszczędności„ Jankesów ””.

Hetty Green.

Biblioteka Kongresu

Istnieje wiele historii, o różnej wiarygodności, o jej naturze szczypania grosza. Jednak większość zgadza się, że aby zaoszczędzić na mydle, prała tylko rąbek sukienki (miała tylko jedną taką odzież naraz) i że pracowała w lobby banku, aby uniknąć płacenia czynszu za biuro.

Ale jej skąpstwo kosztowało jej 14-letniego syna kończynę. Stracił zwichnięcie kolana, a Hetty odmówił zapłacenia lekarzom 50 centów za zajęcie się tym. Kiedy gangrena pojawiła się w nodze chłopca musiała zostać amputowana.

National Parks Service twierdzi, że jej majątek, kiedy zmarła, wynosił 17 miliardów dolarów dzisiejszych pieniędzy. „Został podzielony równo między jej dwoje dzieci, Neda i Sylwię, które oddały lub chcieli każdego centa przyjaciołom i dobroczynności”.

Tightwads współczesnych dni

Ludzi z głębokimi kieszeniami i krótkimi ramionami nie brakuje.

„Myślę, że pieniądze zdominowały moje życie. Mam te okropne impulsy. Gdybym jutro wygrał loterię… nie mógłbym wziąć taksówki. Nie byłbym w stanie wejść do pociągu pierwszą klasą. Wciąż mam obsesję na punkcie oszczędzania pieniędzy ”. To brytyjski milioner Malcolm Stacey mówi o swojej podłości w Tightwads, filmie dokumentalnym z 2006 roku o łajdakach.

Stacey chce przekazać innym swoje skąpe sposoby, dlatego napisał książkę Super Scrooge ; podręcznik dla ultra-oszczędzających. Ale taka książka może mieć problem marketingowy; jedynymi zainteresowanymi czytaniem będzie zbyt tanio. Aha! Biblioteka.

Stacey ma podstępną wskazówkę, jak uniknąć kupowania kolejki drinków w barze, chociaż minusem tego może być kurczące się grono przyjaciół. Ma wiele innych pomysłów na to, jak ogrzewać innych ludzi i nie wydaje się być zaniepokojony negatywnym wpływem, jaki ma to na otaczających go ludzi.

Jeden z bohaterów filmu Tightwads , Crissi, stanowi całkowity kontrast. Szuka pieniędzy na wiele kreatywnych sposobów, a następnie przekazuje je na cele charytatywne.

To, co przejawia się w profilach skąpców filmu, jest silnym elementem zachowań obsesyjno-kompulsywnych.

Co skąpi?

Zygmunt Freud przedstawia pogląd, że skąpe zachowanie wiąże się z tym, że rodzice są zbyt surowi podczas nauki korzystania z toalety i zmieniają swoje potomstwo w dorosłych z retencją odbytu.

W swojej książce „ Podstawy psychologii” z 2000 roku Nick Hayes wyjaśnia myślenie Freuda: „Niemowlę, które usiłuje utrzymać swoje odchody, w końcu stanie się dorosłym, starającym się utrzymać swój dobytek, i przekształci się w skąpca, a może obsesyjnego kolekcjonera”.

Niezależnie od tego, czy przyczyną gromadzenia gotówki jest trauma spowodowana nocnikami, może to nie być dobre dla zdrowia. Psycholog Elizabeth Dunn z University of British Columbia przeprowadziła eksperyment na osobach, którym dano szansę być skąpym lub hojnym.

Przedstawiając wyniki tego badania dla The Pacific Standard, Tom Jacobs pisze, że wyniki sugerują, że „skąpe zachowanie ekonomiczne może wywoływać poczucie wstydu, które z kolei napędza wydzielanie hormonu stresu - kortyzolu” - podsumowują Dunn i jej koledzy. „Z biegiem czasu takie zachowanie może mieć coraz większe konsekwencje dla zdrowia”. ”

Bonus Factoids

Ingvar Kamprad, założyciel Ikei, miał szacowaną wartość netto na 23 miliardy dolarów. Kupował używane ubrania na pchlim targu i jeździł używanymi samochodami. Leciał trenerem i czekał, aż będzie w kraju rozwijającym się, żeby ostrzyc włosy, bo tam było taniej.
J. Paul Getty miał 83 lata, kiedy zmarł w 1976 roku; w tamtym czasie był najbogatszym człowiekiem na świecie. Kiedy w 1973 roku porwano jego wnuka, odmówił zapłacenia okupu, dopóki porywacze nie odcięli jednemu z uszu młodzieńca. Nadal odmówił spełnienia żądania 17 milionów dolarów i zmusił porywaczy do rozliczenia się za 2,2 miliona dolarów, co było maksymalną dopuszczalną ulgą podatkową.
Żadna historia o skąpcach nie jest kompletna bez wzmianki o Leonie Helmsley, znanej jako Królowa Wredności. Cieszyła się, że może wyrzucać pieniądze na luksusy, ale jeśli chodziło o ludzi, którzy dla niej pracowali, traktowała ich żałośnie, wykrzykując do nich przekleństwa i zwalniając ich za najmniejszy błąd. Kontrahenci, którzy pracowali przy jej hotelu, nie otrzymali zapłaty, co ma znajomy charakter. Powiedziała słynnie: „Nie płacimy podatków. Tylko mali ludzie płacą podatki ”. Ale jej pies maltański cieszył się hojnością milionera; kiedy Helmsley zmarła w 2007 roku, założyła fundusz powierniczy o wartości 12 milionów dolarów dla psiaka.

Jeff McBride wykonuje iluzję snu Skąpca

Źródła

„Sławni Old Misers”. Martha V. Olney, Sunday Express , 27 kwietnia 1888.
„The Real Scrooge”. Glenys Roberts. Mail OnLine , 16 listopada 2009.
„Almanach ludu”. David Wallechinsky & Irving Wallace, Doubleday, listopad 1975.
„Życie i anegdoty skąpców”. F. Somner Merryweather, Simpkin, Marshall and Co. 1850.
„Hetty Green„ Czarownica z Wall Street ”. „US National Parks Service, bez daty.
„Podstawy psychologii”. Nick Hayes, Thomson Learning, 2000.
„Trujące dochody z szczypania grosza”. Tom Jacobs, Pacific Standard , 19 maja 2010.