Moje poprzednie życie jako stewardesa

Nowicjusze pracujący na czarter na Hawajach. Po lewej jest Kristen, Centrum jest?, Po prawej na zdjęciu, ja.

Peg Cole

Miałam właśnie skończyć szkołę kosmetologiczną, bardzo chciałam pracować jako fryzjerka, ale nie wcześniej niż na kilka dni wolnego. Od miesięcy pracowałem nocą i rano chodziłem do szkoły. Jeden z klientów salonu dowiedział się, że jadę do Teksasu i poprosił mnie, abym zadzwonił do jej córki, kiedy tam byłem. W latach siedemdziesiątych rozmowy międzymiastowe były kosztowne, podczas gdy rozmowy lokalne były bezpłatne. Odpowiedziałem, że tak, więc dała mi wizytówkę z numerem telefonu swojej córki. Wsunąłem go do kieszeni i dalej pracowałem nad jej włosami. Nie wiedziałem, że ten telefon zmieni moje życie.

To Donna i ja po tym, jak nasza klasa stewardes zakończyła lot szkoleniowy na 747 z Dallas na Hawaje

Peggy Cole

Telefon

Kiedy osiadłem z rodziną w Teksasie, podarowałem córce pierścionek. Okazało się, że była dyrektorką w służbie stewardesy i ucieszyła się z wiadomości o swojej matce na Florydzie. Mieliśmy fajną wizytę telefoniczną, podczas której wspomniałem, że zawsze chciałem pracować jako steward.

Powiedziała, że ​​obecnie rekrutują stewardesy i chociaż nie pozwolono jej na rozmowę ze mną, poprosiłaby kogoś o telefon. Nie mogła niczego obiecać. Kilka godzin później zadzwonił telefon w domu mojej mamy.

Załoga załogi początkujących stewardów 1977

Peg Cole

Zadzwonił personel Flight Attendant, pytając, czy następnego dnia będę dostępny na rozmowę kwalifikacyjną. Oczywiście, że tak. To zapoczątkowało falę aktywności w poszukiwaniu stroju do noszenia innego niż moje wakacyjne ubrania. To był niezapomniany dzień na zakupach z moją mamą w centrum Fort Worth.

Następnego dnia pożyczyłem samochód i udałem się na lotnisko. Przedzierając się przez zagmatwane zakręty i zakręty ogromnego obiektu, udało mi się znaleźć budynek i dobre miejsce parkingowe. Kierując się w stronę drzwi, poczułam, jak mój makijaż więdnie w upale lata.

Braniff odbywał codzienną podróż na Hawaje swoim 747 jumbo jet.

© PegCole17

Podczas rozmowy zapytano mnie o moją historię pracy i powody, dla których chciałem zostać stewardessą. Zapytali, co uczyniłoby mnie lepszą stewardesą niż ktoś inny, co robi steward, wraz z masą innych pytań mających na celu ocenę osobowości i przydatności do pracy.

Pomimo mojego zdenerwowania, pomyślałem, że wywiad poszedł dobrze.

Boeing 747

Peg Cole

Kilka godzin po powrocie do domu ponownie zadzwonił telefon z zaproszeniem na rozmowę grupową. Panel pilotów, starszych stewardów i instruktorów szkoleniowych przeprowadzał rozmowy z kilkoma kandydatami w tym samym czasie. Gdybyśmy dotarli do finału, po sesji grupowej odbyłyby się indywidualne wywiady.

Zaletą było to, że nie został wybrany jako pierwszy do udzielenia odpowiedzi na pytanie. Z reakcji panelu dowiedzieliśmy się, że nie można powiedzieć: „ Chcę być stewardessą, ponieważ kocham ludzi ” . Mieli dość tego słuchania. Wyzwaniem było wymyślenie czegoś oryginalnego do powiedzenia po tym, jak inni odpowiedzieli już na to samo pytanie. Po zakończeniu sesji grupowej zostałem wybrany na rozmowę indywidualną, po której wznowiłem wakacje.

Wtedy dostałem kolejny telefon.

Na wybiegu

Ostatni telefon

Ta rozmowa zmieniła wszystkie moje plany na przyszłość. Przyjazny głos w telefonie powiedział, że zostałam wybrana do udziału w szkoleniu stewardów, który rozpocznie się za miesiąc. Kiedy skończyły się wakacje, poleciałem z powrotem na Florydę. Dopóki nie przyszedł list ofertowy z datą zgłoszenia się na szkolenie, nie mogłem uwierzyć, że tak się stało. To było jak sen, w którym nie chciałem się obudzić.

Szkolenie lotnicze na zjeżdżalni ratunkowej

Ćwiczenia treningowe na zjeżdżalni ratunkowej

PegCole17

Mile od domu

W ciągu następnych tygodni skończyłem pozostałe godziny w szkole kosmetycznej, rzuciłem pracę w salonie, sprzedałem większość rzeczy i spakowałem samochód na wyjazd, zostawiając przyjaciół i rodzinną Florydę.

Kierując się na Florydę, zatrzymałem się w Pensacola, gdzie zdałem egzamin komisyjny na licencję kosmetologiczną i zatrzymałem się w mieście tylko na jedną noc. Moja współlokatorka zgodziła się przyjechać ze mną tak daleko, żeby służyć jako modelka moich włosów. Przyleciała do domu po zakończeniu egzaminu, podczas gdy ja kontynuowałem samotną podróż tysiąca tysiąca kilometrów do Dallas.

Broszura informacyjna Braniff

Braniff FAs byłby zobowiązany do zwrotu firmie kosztów ich pierwszych mundurów i częściowych kosztów szkolenia.

Biura wykonawcze w Braniff

Odrzucenia w przeszłości

Kiedy miałem dwadzieścia jeden lat, wypełniłem wniosek w Eastern Airlines, mając nadzieję na rozmowę kwalifikacyjną. W tamtym czasie większość linii lotniczych nie przyjmowała kandydatów w związku małżeńskim i wysłali mi list z odmową. Wszystko się zmieniło i kilka lat później złożyłem podanie ponownie. Tym razem wysłali bilet w obie strony do Miami wraz z datą wywiadu. Minęło kilka tygodni, zanim przyszedł kolejny list z odmową.

W wieku dwudziestu pięciu lat złożyłem podanie w Northwest Orient Airlines i miałem umówić się na rozmowę kwalifikacyjną w Minneapolis w stanie Minnesota w środku zimy. Wyjaśnili, że tylko trzydzieści miejsc jest dostępnych dla stewardów i przeglądali osiemset kandydatów. Przeprowadzono nas przez proces rozmowy kwalifikacyjnej i powiedziano nam, że poinformują nas o wynikach. Kilka tygodni później przyszedł kolejny list z odmową.

© PegCole17

Szkolenie stewardesy

Podczas pięciotygodniowego szkolenia mieszkaliśmy w hotelu Royal Dunfey's w Dallas we wspólnych pokojach. Każdego ranka po śniadaniu jeździliśmy autobusem do ośrodka szkoleniowego przy Lemon Avenue, gdzie słuchaliśmy wykładów, ćwiczyliśmy ćwiczenia ratunkowe i resuscytację. Nauczyliśmy się różnych kodów używanych między kokpitem a załogą i przeszkoliliśmy w ogłaszaniu.

Wyskoczyliśmy z okien drugiego piętra na gorące zjeżdżalnie ewakuacyjne, ćwiczyliśmy używanie gaśnic podczas prawdziwego pożaru i przedzieraliśmy się przez ciemne samoloty lokalizujące sprzęt bezpieczeństwa. Ćwiczyliśmy, jak otwierać włazy okienne i drzwi 747 pięć pięter nad ziemią.

„ Znowu !” Instruktor procedur awaryjnych krzyczał, gdy ćwiczyliśmy zdejmowanie włazu awaryjnego z makiety samolotu.

„ Teraz rzuć ten właz na siedzenie i przesuń pasażerów dalej ”.

Rookie Flight Crew

Rookie Flight Crew udał się do Detroit z Hawajów

© Peg Cole

Przygotowanie do egzaminu końcowego

Spędziliśmy godziny ćwicząc ogłoszenia linii lotniczych, czytając je z naszych podręczników zgodnie z wymogami FAA. Pracowaliśmy na makietach kambuzów, ucząc się obsługi pieców konwekcyjnych i ekspresów do kawy. Podawaliśmy siedmiodaniowe obiady na prawdziwych naczyniach i szkle. Przez tydzień szkoliliśmy się z umiejętności barmańskich, ucząc koktajli, jak podawać wino i robić cappuccino.

W nocy przestudiowaliśmy nasze podręczniki szkoleniowe i zapamiętaliśmy konfiguracje floty odrzutowców Braniff. Utworzyliśmy grupy i przepytaliśmy się wzajemnie o kody lotnisk i ich skróty. Godzinami ćwiczyliśmy i odgrywaliśmy role, ale nie przypominało to służby na pokładzie samolotu z prawdziwymi pasażerami.

Na pokładzie samolotu

Obsługuje lot czarterowy DC-10 z Hawajów do Detroit

PegCole17

Terminarz lotów

Nasze przydziały podróży były oparte na stażu pracy lub długości czasu spędzonego w linii lotniczej. Każdego miesiąca licytujemy według różnych dostępnych harmonogramów. Niektórzy stewardesy spędzili w firmie piętnaście lub więcej lat. Harmonogramy z tylko pięcioma wycieczkami na Hawaje w ciągu miesiąca zwykle pasowały do ​​nich.

Nowicjusze, tacy jak my, mieli niewielki staż i zwykle wygrywali plan lotów jako rezerwa. Ten rodzaj harmonogramu miał dziewięć określonych dni wolnych w ciągu miesiąca, a resztę czasu służył jako całodobowa rozmowa telefoniczna. Dział planowania mógłby przydzielić nam podróż z zaledwie godzinnym wyprzedzeniem dla pracowników nieobecnych lub opóźnionych z powodu problemów mechanicznych podczas poprzedniego lotu. Musieliśmy być w każdej chwili gotowi do odlotu i mieć pod ręką zapakowaną walizkę.

Pomimo nietypowych godzin, czekania przy telefonie, obsługi posiłków podczas lotów dojeżdżających do pracy z powrotem do tyłu i rygoru godzin stania na raz, praca była świetną zabawą. Zawsze będę pamiętać te dni jako jedne z najlepszych w moim życiu.

Stewardessa Braniff - Sandy Bentley Moore

© 2009 Peg Cole