Jak dostosować się do wcześniejszej emerytury

Ulubiony cytat mojego męża: „Nigdy nie ma wystarczająco dużo czasu, aby zrobić wszystko, co chcesz”. Bill Watterson, Calvin i Hobbes

Decyzja o przejściu na emeryturę

Według US Census Bureau, piętnaście milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych przekroczy minimalny wiek emerytalny wynoszący 62 lata w ciągu najbliższych pięciu lat. Decyzja o odczekaniu do osiągnięcia normalnego wieku emerytalnego lub pobraniu wcześniejszych świadczeń będzie bardzo niepokojąca, ponieważ będą musieli odejść z rynku pracy.

W związku z reorganizacją i połączeniem firmy mój mąż dwa lata temu podjął decyzję o przejściu na wcześniejszą emeryturę. Podjęcie decyzji nie było łatwe. Słysząc plany restrukturyzacji, zastanawiał się nad podjęciem innego stanowiska w firmie lub po prostu zaakceptowaniem pakietu odpraw w wieku pięćdziesięciu siedmiu lat, a nie sześćdziesięciu dwóch. Jak po latach służby można odejść od pracy, którą kocha, i wielu współpracowników, którzy przez lata stali się rodziną? Następnie pojawiła się kwestia bezpieczeństwa finansowego i konieczności planowania wydatków na kolejne 30–40 lat. Wreszcie, co zrobić z kilkoma dodatkowymi godzinami każdego dnia, jeśli nie ma już obowiązków i obowiązków do wykonania?

Po rozważeniu wszystkich opcji i podjęciu decyzji, kiedy nadszedł czas rozstania, mój mężulek spakował swoje rzeczy osobiste w znajomy brązowy karton i wymknął się ze świata pracy, który reprezentował tożsamość i bezpieczeństwo.

Statystyki emerytalne

Badanie emerytalne Transamerica z 2012 r. Wykazało, że większość pracowników w wieku od pięćdziesięciu do sześćdziesięciu lat planuje pracować po przejściu na emeryturę. 52% deklaruje, że będzie pracować w niepełnym wymiarze godzin, a 9% planuje pracować w pełnym wymiarze godzin.

Według raportu Centrum Badań Emerytalnych z 2012 r. 30% gospodarstw domowych jest przygotowanych do przejścia na emeryturę w wieku 62 lat. Przewiduje się, że 55% gospodarstw domowych będzie przygotowanych do wieku 66 lat, czyli pełnego wieku emerytalnego wyznaczonego przez ZUS.

Badanie z 2012 r. Wykazało, że osoby z wyżu demograficznego urodzone w 1946 r. (Które skończyły 65 lat w 2011 r.), Wykazały, że są w pełni na emeryturze, średni wiek na emeryturze dla tych wyżu demograficznego wynosił 59,7 dla mężczyzn i 57,2 dla kobiet.

Social Security Administration donosi, że średni wiek emerytów zmienił się nieznacznie w czasie, wzrósł z 72,4 w 1960 roku do 73,7 w 2010 roku.

Według analizy danych CPS 2011 średni wiek przejścia na emeryturę mężczyzn wynosi 64 lata, a kobiet 62 lata. (Wiek emerytalny to wiek (w latach i miesiącach), w którym współczynnik aktywności zawodowej spada poniżej 50%).

Czy wcześniejsza emerytura jest dla wszystkich?

Eksperci w dziedzinie emerytur uważają, że istnieje kilka sytuacji, w których wcześniejsza emerytura jest dobrym wyborem:

W rezultacie zły stan zdrowia i niezdolność do wykonywania pracy.
Nie lubisz już swojej pracy i powoduje ona problemy zdrowotne, takie jak niepokój czy stres.
Zostałeś zwolniony i ciężko jest znaleźć pracę.

Jeśli pasujesz do któregokolwiek z tych czynników, wcześniejsza emerytura jest dobrym wyborem. W końcu, jeśli nie czujesz się dobrze lub obawiasz się codziennej pracy, najprawdopodobniej będziesz musiał ustąpić, zrezygnować lub wziąć urlop, aby przeanalizować swoją sytuację.

Jak podzielił się jeden z emerytów, praca stymulowała ją psychicznie i wymagała spełnienia aspiracji. Czy byłbyś w stanie zastąpić to mentalne ćwiczenie lub równowagę innymi czynnościami? Czy byłbyś w stanie znaleźć inne projekty lub hobby, aby wypełnić dodatkowy czas w domu? Interakcja społeczna w miejscu pracy pozwala cieszyć się koleżeństwem i czuć się częścią zespołu. Poza miejscem pracy przyjaźnie mogą być ograniczone w ciągu dnia.

Jak się masz przy budżetowaniu? Po przejściu na emeryturę nie ma regularnego harmonogramu wypłat i musisz nauczyć się śledzić każdy wydatek, aby Twoje fundusze rozciągały się na następne kilka dekad lub dłużej. Ubezpieczenie społeczne jest dostępne w wieku 62 lat i może powstrzymać Cię przed wycofaniem się z oszczędności emerytalnych, ale rozważ możliwość skorzystania z funduszy, jeśli coś niezwykłego wpłynie na Twoje życie.

Podziel się z nami swoimi przemyśleniami

Rozczarowanie: dostosowanie się do zmiany stylu życia

Najdziwniejsze uczucie dla niektórych emerytów to przebudzenie się w poniedziałek rano w obliczu pustego harmonogramu. To tak, jakby ktoś wyjął brąz z Twojej czekolady! Pozostaje wspaniały smak, ale jest bezbarwny. Musisz dostosować swój widok, jeśli chcesz przeżyć.

W ciągu pierwszych kilku tygodni mój mąż zdecydował, że ogródek wymaga uwagi. Poszedł do lokalnego sklepu z narzędziami, aby kupić artykuły ogrodnicze i narzędzia do naprawy mebli ogrodowych. Większość dni spędzał na świeżym powietrzu. Myślę, że w tym czasie codziennie spryskał betonowe patio. To był najczystszy, jaki kiedykolwiek widziałem od lat.

Patrzyłem na niego przez kuchenne okno wczesnym rankiem, a jego wyraz twarzy mówił mi, że próbuje zmyć lata oddanej służby. Sprzątanie patio oznaczało usunięcie (lub uporządkowanie) tego, co kiedyś było stresującą pracą, ale jednocześnie pewną. Walczył w nim paradoks. Z biegiem czasu zauważyłem, że pojawiła się zrelaksowana postawa i ustało codzienne mycie.

Co teraz? To niebezpieczny etap dla każdego męskiego emeryta w jego związku w domu. Przez lata spędzał dobre dziesięć godzin lub więcej poza domem, podczas gdy jego żona była w domu i dbał o porządek. A to było jej osobiste terytorium; zarządzanie rzeczami tak, aby wszystko płynęło dobrze i miało sens. Ale teraz, kiedy jest w domu, wszystkie czynności domowe są przedmiotem jego zainteresowania ( i kontroli ). Jest to potencjalny obszar budzący niepokój i w tym momencie na wietrze powinna powiewać duża czerwona flaga. Ostrzeżenie: katastrofa czeka!

Japońskie kobiety mają termin opisujący emerytowanych mężów, „Sodaigomi” lub zbyt duże śmieci. W rzeczywistości wiele japońskich kobiet choruje fizycznie i psychicznie z powodu wtargnięcia męża do domu na jej terytorium. Problemy zdrowotne obejmują wrzody żołądka, niewyraźną mowę, wysypki wokół oczu, kołatanie serca, napięciowe bóle głowy, stres i depresję. Naród ten budzi coraz większe zaniepokojenie, ponieważ długość życia w tym kraju jest najdłuższa na Ziemi. (Źródło: retirement jobs.com)

W naszej sytuacji zarządzanie domem obejmowało dwumiesięczne zakupy spożywcze i gotowanie wieczornych posiłków. Kiedy przygotowywałam się do wyjazdu na lokalny targ, mój mąż przyglądał się mojemu rytuałowi robienia zapasów w kuchni, pomieszczeniu gospodarczym i innych miejscach, takich jak łazienki, na potrzebne rzeczy. Kwestionował pozycje na liście i dlaczego ich potrzebowałem. Nie żeby żądał uzasadnienia dla ich zakupu, ale był po prostu zaciekawiony. W tym czasie byłem trochę zaniepokojony jego wtargnięciem w mój rytuał. Poczułem kołatanie serca. Nie pojawiły się wysypki wokół oczu, tylko wściekłe oczy .

Następnie oznajmił, że chce iść ze mną do sklepu spożywczego. Przełknąłem moją pierwszą odpowiedź „nie ma mowy” i zgodziłem się na jego prośbę. Można by pomyśleć, że po czterdziestu latach małżeństwa twój związek był tak dobrze naoliwiony, że nic nie mogło powstrzymać go przed wypadnięciem z toru. Byłam tak przyzwyczajona do bycia wyłącznie odpowiedzialną i niezależną za uzupełnianie potrzeb domowych, że kiedy mój mąż wybrał wózek i wepchnął go do sklepu, byłam wściekła. Ten mały akt był narzuceniem mojego stylu życia i autorytetu. Jak on śmiesz?

Gotowanie zawsze było obszarem zainteresowań mojego męża. Teraz, kiedy ma czas, jest doskonałym szefem kuchni!

Czego się nauczyliśmy

Pierwszy rok emerytury mojego męża to jazda kolejką górską z większą liczbą zjazdów niż pod górę. To było tak, jakbyśmy od nowa uczyli się żyć razem. Dla niego musiał dostosować się nie tylko do wypełniania swojego harmonogramu projektami, hobby i zajęciami, ale także do mojego harmonogramu pracy i zajęć towarzyskich poza domem. Dostosowałem się do tego, że zaakceptowałem jego potrzebę wypełnienia swojego harmonogramu znaczącymi obowiązkami w domu, takimi jak projekty i gotowanie.

Dziś cieszymy się zarówno wspólnymi zainteresowaniami, jak i odrębnymi zajęciami. Nauczyliśmy się komunikować nasze myśli i z otwartym umysłem słuchać obaw drugiej osoby. Zdajemy sobie sprawę, że każdy z nas potrzebuje w ciągu dnia spokoju na odnowę, modlitwę lub po prostu relaks. Równie ważne jest dla nas wspólne spędzanie czasu na robieniu czegoś, co na co dzień sprawia nam przyjemność.

O dziwo, mój mąż teraz gotuje i robi zakupy. Tak, zrzuciłem na niego tę ważną odpowiedzialność. Tak bardzo na nim polegam. Pewnego dnia, kiedy musiałem gotować, ponieważ był chory, wszedłem do kuchni i poczułem się nie na miejscu!

Etap Reorientacji często prowadzi do podjęcia nowego hobby lub poprawy rutyny stylu życia.

Etapy przejścia na emeryturę

Przejście na emeryturę to proces przejściowy, którego doświadczają osoby po odejściu z rynku pracy. Poniższe etapy przejścia na emeryturę służą jako przewodnik po tym, jak niektórzy ludzie będą postrzegać ten etap życia. Nie dotyczy wszystkich ludzi, a jedynie opisuje ogólną modyfikację stylu życia emeryta.

Etap pierwszy: przedemerytura

Stopniowe wycofywanie się z miejsca pracy. Jednostka zaczyna wyobrażać sobie i planować emeryturę. Myśli mogą koncentrować się wokół możliwych wydarzeń zmieniających życie, takich jak nowe hobby, możliwości wolontariatu lub dłuższe wakacje.

Etap drugi: emerytura

Po rozwiązaniu stosunku pracy można skorzystać z trzech możliwych ścieżek:

Miesiąc miodowy: osoba może podróżować traktując to jako bardzo pożądaną formę spędzania wolnego czasu. Nastawienie to ciągłe wakacje i okres relaksu.
Rutyna natychmiastowego przejścia na emeryturę: Jedna emerytura jest oficjalna, osoba przechodzi na pełny i aktywny harmonogram oparty na wcześniej ustalonych zainteresowaniach.
Odpoczynek i relaks: Ze względu na zbyt aktywne harmonogramy pracy osoba ta wybierze okres niskiej aktywności, aby odpocząć i uczestniczyć w zajęciach poza jej zasięgiem. Często osoba wraca do umiarkowanego lub aktywnego poziomu aktywności po okresie odpoczynku i relaksu (osiągnięcie tego stanu może zająć kilka lat).

Etap 3: Rozczarowanie

Po zakończeniu „miesiąca miodowego” niektórzy ludzie odczuwają poczucie odłączenia się od niegdyś produktywnego harmonogramu pracy i będą zawiedzeni lub rozczarowani obecnym stylem życia. Wyzwalacze mogą obejmować śmierć ukochanej osoby, nagłą zmianę stylu życia lub przeniesienie z powodu takich czynników, jak redukcja zatrudnienia.

Etap 4: Reorientacja

Ten etap często motywuje osobę do ponownego wejścia na ścieżkę emerytalną i do nakreślenia planu rozszerzenia i wzbogacenia obecnej roli. Podejmowane wybory obejmują zaangażowanie w społeczność, podjęcie nowego hobby, podjęcie pracy w niepełnym wymiarze godzin lub zmniejszenie obecnego sposobu życia.

Etap 5: Procedura przejścia na emeryturę

U niektórych osób osiągnięcie tego poziomu satysfakcji na emeryturze może zająć kilka lat. Jednak ta faza jest satysfakcjonująca i uspokajająca dla emeryta, ponieważ zaakceptował i udoskonalił swój pogląd na emeryturę.

Etap 6: Zakończenie przejścia na emeryturę

W końcu jednostka osiąga etap życia, na którym nie może już dłużej funkcjonować samodzielnie z powodu złego stanu zdrowia, niepełnosprawności lub normalnego starzenia się. Życie jest codziennym celem, a planowanie przyszłości polega po prostu na cieszeniu się obecnymi okolicznościami życia.

Na podstawie badania przeprowadzonego przez Christine Price, PH. D. Ohio State University

Utworzone przez Teaches12345, styczeń 2013

Emerytura: okres odkryć i wglądu

Jest odpowiedni czas na robienie rzeczy, właściwy czas na wszystko na ziemi:

Właściwy czas na narodziny i inny na śmierć,

Właściwy czas na sadzenie, a inny na zbieranie…

Właściwy czas na płacz, a inny na śmiech,

Właściwy czas na lament, a inny na wiwatowanie,

Właściwy czas na kochanie się, a inny na powstrzymanie się,

Właściwy czas na objęcie, a drugi na rozstanie,

Właściwy czas na poszukiwanie i inny na policzenie strat,

Właściwy czas na trzymanie się, a inny na odpuszczenie…

Ale ostatecznie, czy to naprawdę robi różnicę, co ktoś robi? Dobrze przyjrzałem się temu, co Bóg dał nam do zrobienia - głównie do pracy. To prawda, że Bóg uczynił wszystko pięknym samym w sobie iw swoim czasie - ale zostawił nas w ciemności, więc nigdy nie możemy wiedzieć, co Bóg zamierza, czy nadchodzi, czy odchodzi. Postanowiłem, że nie ma nic lepszego do roboty niż iść do przodu, dobrze się bawić i wyciągnąć z życia jak najwięcej. To wszystko - jedz, pij i jak najlepiej wykorzystaj swoją pracę. To dar Boży.

Doszedłem też do wniosku, że cokolwiek Bóg robi, zawsze tak będzie. Bez dodawania, bez odejmowania. Bóg to zrobił i to wszystko. Dlatego przestaniemy zadawać pytania i po prostu będziemy czcić w świętym strachu.

Cokolwiek było, jest. Cokolwiek będzie, jest. Tak jest zawsze z Bogiem. Kaznodziei 3: 1-15

Obecny etap: reorientacja

W tym czasie mój mąż kilka razy w miesiącu pracuje jako wolontariusz w miejscowym schronisku dla bezdomnych i pomaga przy wydarzeniach sponsorowanych przez kościół. Ma również codzienne ćwiczenia i kończy online swój tytuł Certified Management Accountant (CMA). Nawiązuje kontakty z byłymi współpracownikami i lunche z przyjaciółmi, aby utrzymywać kontakt towarzyski. Co ciekawe, zajął się fotografowaniem dzikiej przyrody Florydy i rodzimych roślin kwiatowych. Pamiętam czas, kiedy nie zwracał uwagi na moje uwagi dotyczące słuchania śpiewu ptaka lub oglądania tęczy na niebie. Dziś nagrywa oba filmy, a pewnego dnia byłem zaskoczony, gdy powiedział: „Patrz, jest tęcza!”. i „pstryk” wyszedł z aparatu.

Wcześniejsza emerytura była w jego przypadku sytuacją wymuszoną. Była to okazja, aby przekonać się, jak wygląda pełna emerytura i jakie kroki są konieczne, aby cieszyć się etapem 5, wspomnianą powyżej procedurą przejścia na emeryturę. Niedawno rozmawiał przez telefon z potencjalnym pracodawcą. Byłem trochę smutny, myśląc, jak mój dzień byłby pusty, gdyby nie on w domu, pracując nad projektami lub rozmawiając o wydarzeniach. Co gorsza, kto ugotuje mi lunch? Mimo to życie toczy się dalej, a my się dostosowujemy.