Spisu treści:
- Konieczność i wyzwania programów dziennych dla osób z niepełnosprawnością rozwojową
- Struktura programów
- Wynagrodzenie personelu
- Przerwy na odpoczynek pracowników
- Przeciążenie administracyjne
- Posłuchaj Staff
- Bezpieczeństwo personelu
- Violent Consumers
- Grupowanie
- Słuchaj konsumentów
- Zrozum personel i konsumenci
- Na zakończenie
Umiejętności życiowe, umiejętności społeczne, umiejętności zawodowe i wiele innych umiejętności są nauczane w ramach programów dziennych, a wielu konsumentów ma problemy behawioralne, które sprawiają, że obsługa programów jest bardzo trudna.
www.flickr.com/photos/europedistrict/
Konieczność i wyzwania programów dziennych dla osób z niepełnosprawnością rozwojową
Od czasu zamknięcia wielu państwowych placówek dla osób niepełnosprawnych wiele lat temu, opieką i edukacją osób z niepełnosprawnością rozwojową zajmują się niezależnie prowadzone domy opieki i agencje zajmujące się obsługą osób z niepełnosprawnością rozwojową. Oznacza to również, że osoby z niepełnosprawnością rozwojową są z nami w społeczności i pojawiła się potrzeba wprowadzenia programów integracji społeczności, aby ułatwić proces stawania się częścią społeczności konsumentów (klientów).
Jest to stosunkowo nowa dziedzina pracy, programy integracji społecznej. Obejmuje pomoc konsumentom w zrozumieniu społeczności, a także w zrozumieniu konsumentów przez społeczność. W ramach tych programów naucza się umiejętności życiowych, umiejętności społecznych, umiejętności zawodowych i wielu innych, a wielu konsumentów ma problemy behawioralne, które sprawiają, że obsługa programów jest bardzo trudna. Pracownicy niosą ciężkie ładunki, a konsumenci muszą stawić czoła światu, który postrzega ich jako bardzo różni.
Trudne może być również prowadzenie programów integracji społeczności lub programów dziennych. Koordynatorzy programów lub kierownicy programów muszą zrównoważyć potrzeby pracowników i konsumentów. Oprócz rozważania kwestii związanych ze źródłami finansowania, kierownictwo musi zajmować się kwestiami dotyczącymi rodziców, kierownictwa i personelu domu opieki, sprawami transportu i różnymi innymi kwestiami, od nadużyć po dyskryminację, oprócz zarządzania konfliktami i problemami, jakie konsumenci mają w programie i poza nim. To naprawdę działa w zakresie, jeśli chodzi o rodzaje problemów wynikających z programu dziennego.
W tym miejscu zbadamy, w jaki sposób kierownictwo może lepiej prowadzić programy integracji społeczności dla osób z niepełnosprawnością rozwojową. Mam wieloletnie doświadczenie jako bezpośredni personel opiekuńczy dla osób z niepełnosprawnością rozwojową, pracując dla różnych agencji jako instruktor w programach dziennych oraz jako asystent dydaktyczny w szkołach podstawowych i średnich. Rozumiem strukturę programów dziennych i napotkałem wiele problemów związanych z ich uruchamianiem. Chociaż to, co mówię, może brzmieć jak krytyka programów, proponuję sugestie ulepszeń.
www.flickr.com/photos/mdgovpics/
Struktura programów
Program dzienny jest prowadzony przez Koordynatora Programu lub Kierownika Programu, który odpowiada przed Dyrektorem Wykonawczym agencji, której częścią jest program. Pod Koordynatorem Programu zazwyczaj jest jeden lub więcej nadzorców pierwszej linii, którzy pracują z personelem i konsumentami.
Program odbywa się w otwartym obiekcie lub przez cały dzień w społeczności. Osobiście większość czasu spędzałem pracując w ramach programu dziennego opartego na społeczności, spędzając cały dzień w społeczności, korzystając z autobusów, chodząc do sklepów, ucząc zasad bezpieczeństwa na ulicach spacerując po mieście, zabierając konsumentów na zajęcia, zabierając ich na miejsca dla wolontariuszy, i inne rzeczy.
Gdy program odbywa się w placówce, działania koncentrują się na samym obiekcie z okresowymi wycieczkami do społeczności. Główna różnica polega na tym, że trzymanie działań programu w centrum może być intensywne, ponieważ wszyscy konsumenci znajdują się w jednym miejscu przez długi czas, zwiększając masowe bodźce wszystkich zaangażowanych i zwiększając potencjał konfliktów i problemów z zachowaniem. Będąc w społeczności, twoje grupy mogą być mniejsze, rozproszone i być w ruchu. Zmniejsza to szanse na pewne problemy behawioralne i konflikty, ale stwarza również własne problemy.
Zwykle w programie może być od kilkunastu do 20 pracowników, przy czym konsumenci są podzieleni na grupy od 3 do 6. Niektórzy konsumenci potrzebują własnego personelu, co jest określane jako stosunek 1 do 1; co oznacza, że jest jeden personel dla tego jednego konsumenta, ponieważ ma on specjalne potrzeby i problemy behawioralne, które wymagają większej uwagi. Inni konsumenci mają stosunek 3 do 1, co oznacza, że pracownicy z tymi konsumentami nie mogą mieć więcej niż trzech w swojej grupie. Wymagają mniej uwagi i troski w porównaniu z konsumentami 1 na 1, podczas gdy 4 do 1 konsumentów, którzy są lepiej funkcjonalni i bardziej niezależni, wymagają mniej uwagi. I tak dalej, jeśli chodzi o współczynniki, myślę, że masz pomysł.
Tak więc, jak możesz sobie wyobrazić, personel może mieć trzech konsumentów, z których wszyscy mają dość trudne problemy behawioralne lub konieczne problemy z opieką, i mogą zajmować się tymi problemami jednocześnie przez wielu konsumentów. Może stać się stresujące. Jest to główna kwestia, którą rozważymy w dalszej części: Opieka nad personelem.
Wynagrodzenie personelu
Zacząłem pracować jako członek personelu opieki bezpośredniej w programie dziennym w 2000 roku. W tamtym czasie moja pensja wynosiła około 7 dolarów za godzinę. Chodziło o ówczesną płacę minimalną. W ciągu dwóch lat zarobiłem 8 dolarów na godzinę. W 2010 roku miałem 8,5 dolara za godzinę, a kiedy odszedłem z tej firmy, nowa firma, dla której pracowałem, zarabiała trochę lepiej, bo 9,60 dolara za godzinę.
Tak więc, jak możesz sobie wyobrazić, jeśli masz więcej niż jedną buzię do wykarmienia, naprawdę utkniesz. Twoje życie domowe cierpi, cierpisz, jesteś zmęczony i zestresowany, ponieważ otrzymywane wynagrodzenie nie zaspokaja w wystarczającym stopniu Twoich potrzeb i jesteś pod presją związania końca z końcem.
Innymi słowy, ogólnie rzecz biorąc, nie zajmuje się personelem: od lat twierdzę, że należy dbać o opiekunów. Albo wszystko zawodzi.
Sugeruję, aby pracownicy otrzymywali co najmniej wystarczające wynagrodzenie.
Przerwy na odpoczynek pracowników
Generalnie pracownicy nie mają przerw. Pracujesz co najmniej 6 godzin z konsumentami, ścigając ich, przerywając bójki, upewniając się, że nie wybiegną na ulicę, ucząc ich różnych umiejętności, pilnując, by nie oddalali się, a kiedy konsumenci wracają do domu, ty ” od 1 do 2 godzin papierkowej roboty: wszystko bez przerwy.
Sugeruję, aby w pewnych momentach dnia pracownicy odczuwali ulgę, mieli miejsce, do którego konsumenci mogliby się udać, aby mogli skorzystać z pomocy pracowników, oraz miejsce, w którym pracownicy mogliby zrobić sobie przerwę, która jest dobrze odsunięta od wszelkich czynności związanych z pracą. czynność. Właściwie takie jest prawo, że pracownicy mają w ten sposób uzyskiwać przerwy. Dla Twojej wiadomości.
Przeciążenie administracyjne
Przez te lata, pracując jako instruktor programu dziennego, napisałem wszystkie dokumenty do programu dotyczące moich konsumentów. Spisałem plany usług, które zawierały informacje o kliencie i jego celach. Napisałem raporty postępu, które były dokumentami postępów konsumentów w realizacji celów. Śledziłem postępy w realizacji celów konsumentów. Pisałem codzienne dokumentacje, raporty incydentów, dzwoniłem, rejestrowałem konsumentów na kursy w college'u, utrzymywałem kontakt z rodzicami konsumentów lub personelem domów opieki oraz wykładowcami i pracownikami uczelni.
Innymi słowy, chociaż byłem bezpośrednim personelem opiekuńczym, wykonywałem również pracę kierownika przypadku i koordynatora programu. I nadal otrzymuje wynagrodzenie jako personel opieki bezpośredniej. Niezbyt uczciwe.
Dlatego radzę, aby maksymalnym obowiązkiem administracyjnym personelu opieki bezpośredniej było codzienne dokumentowanie i śledzenie codziennych postępów w realizacji celów. Oczywiście po wystarczających przerwach.
Posłuchaj Staff
Personel opieki bezpośredniej, jak sugeruje tytuł, jest w bezpośrednim kontakcie z konsumentami każdego dnia w programie. Słuchają tego, co mówią konsumenci, widzą, co robią konsumenci, powinni rozumieć, co czują i myślą, a więc są najbardziej świadomi tego, co dzieje się z konsumentami. Dlatego personel opieki bezpośredniej jest przygotowany do tego, aby wiedzieć, co zrobić z konsumentami, wiedzieć, czego chcą konsumenci i wiedzieć, co robią konsumenci. Jest oczywiste, że personelowi bezpośredniej opieki można zaufać, jeśli chodzi o zrozumienie tych rzeczy, a kierownictwo powinno zwracać uwagę na to, co mówią, myślą i czują.
Bezpieczeństwo personelu
Personel znajduje się w żywiole, w ruchu ulicznym, w autobusie, jest atakowany przez konsumentów, czasami jest atakowany przez członków społeczności. Należy to wziąć pod uwagę przy podejmowaniu działań administracyjnych, w tym przy usuwaniu pracowników z sytuacji niebezpiecznych z punktu widzenia konsumentów i środowiska.
Violent Consumers
Kierownictwo powinno mieć świadomość, że konsumenci używają przemocy lub konsumenci, którzy w jakiś sposób stanowią zagrożenie dla innych. Należy zastosować konsekwencje w przypadku powtarzających się gwałtownych i uciążliwych zachowań. Takie zachowania narażają pracowników i konsumentów na ryzyko oraz zwiększają poziom stresu.
Oczywistą konsekwencją przemocy konsumenckiej jest usunięcie lub zawieszenie ich w programie dnia.
Grupowanie
Nierozsądne jest umieszczanie dwóch lub więcej konsumentów, którzy nie dogadują się w tej samej grupie. Może to prowadzić do gwałtownych konfrontacji i ciągłego stresu. Ma to oczywisty szkodliwy wpływ na pracowników, konsumentów i społeczność.
Kiedyś kierownictwo było przekonane, że konsumenci, którzy się nie dogadują, powinni być umieszczeni w tej samej grupie, aby nauczyć ich „radzenia sobie”. To nigdy nie działa i prowadzi do ciągłych i wielu problemów.
Ponadto nierozsądne jest umieszczanie więcej niż jednego konsumenta w grupie, która jest szczególnie problematyczna i w sposób, który powoduje, że są one całkowicie niezgodne ze sobą. Na przykład byłem kiedyś pracownikiem grupy, w której jeden konsument często atakował innych, podczas gdy drugi często uciekał z grupy, a inny lubił antagonizować swoich rówieśników. Innymi słowy, nieustannie starałem się zarządzać jednym konsumentem, który antagonizował tego gwałtownego, tego gwałtownego straszącego uciekiniera, podczas gdy ja jednocześnie starałem się powstrzymać uciekającego przed ucieczką i zgubieniem się. Kierownictwo naprawdę mocno mnie obciążyło. Typowy.
W związku z tym należy stwierdzić, że jeśli konsument stanie się nadmiernym zagrożeniem dla siebie, personelu lub społeczności w zakresie stresu lub bezpieczeństwa fizycznego, kierownictwo powinno poważnie rozważyć zwrócenie się do centrum regionalnego (źródło finansowania i kierownik sprawy wszystkich programów konsumenckich na swoim obszarze), aby dać stosunek 1 do 1 dla tego konkretnego konsumenta, tak aby jeden personel mógł być poświęcony specjalnym potrzebom tego konsumenta, a tym samym odciążyć personel i rówieśników z grupy, do której konsument jest przypisany.
Słuchaj konsumentów
To jest ich program. Wiedzą, czego chcą, wiedzą, co się z nimi dzieje, często są dobrymi rzecznikami własnych praw. Zrozumienie, kim są i czego potrzebują, jest ważne, dlatego komunikacja między konsumentami, personelem i kierownictwem powinna pozostać otwarta.
Zrozum personel i konsumenci
Wreszcie, ważne jest, aby zrozumieć ludzi, którzy pracują dla Ciebie, i konsumentów, którym obsługujesz. Każda osoba traktuje ją inaczej, niektórzy są bardziej wrażliwi, inni bardziej towarzyscy. Niektórzy woleliby być w cichszych miejscach, inni potrzebują więcej zgiełku. Niektórzy są akademiccy, inni atletyczni. Niektórzy dbają o zdrowie, inni są zabawni. I tak dalej. Zrozumienie potrzeb personelu, potrzeb konsumentów, a nawet bardziej harmonijne dopasowanie pracowników do konsumentów może zdziałać cuda dla sprawnego działania programu dziennego i szczęśliwego środowiska.
Na zakończenie
Podsumowując, myślę, że ważne jest, aby dbać o pracowników, ponieważ bez ich zdrowia, energii potrzebnej do wykonywania pracy, program donikąd nie idzie i nikt się nie opiekuje. Uważam, że konsumenci powinni być wysłuchani, powinni być brani pod uwagę i należy pamiętać, że bez nich również nie byłoby programu.
Wszystkie te względy mogą stworzyć i wspierać zdrowy i harmonijny, sprawnie działający program dnia integracji społeczności dla osób z niepełnosprawnością rozwojową.