Spisu treści:
- Co to jest zaufanie?
- Dlaczego zaufanie jest ważne?
- Jak budować zaufanie
- Jak naprawić zaufanie
- Jak postępować z ludźmi niegodnymi zaufania
- Jakie są korzyści z osiągnięcia tego dobrze?
Bez zaufania nie ma przywództwa.
Co to jest zaufanie?
Czym właściwie jest zaufanie? Bezpośrednia słownikowa definicja zaufania to „mocna wiara w wiarygodność, prawdę, zdolności lub siłę kogoś lub czegoś” (Merriam-Webster; zaufanie). Zaufanie to nazwa, którą nadajesz każdemu wiarygodnemu zachowaniu lub wynikowi. Zaufanie ma zarówno pozytywne, jak i negatywne działania, skutki, konsekwencje i konotacje.
Pozytywne zaufanie jest łatwe do zidentyfikowania. Na przykład, możesz ufać, że twoja mama dobrze zaopiekuje się twoimi dziećmi, że twój najlepszy przyjaciel będzie na twoim weselu, a twój lokalny sklep spożywczy będzie otwarty do 23:00. Zbudowałeś zaufanie do tych stwierdzeń, ponieważ przytłaczająca większość z twoich przeszłych doświadczeń nie dało ci powodów, by tego nie robić. Nigdy nie czułeś się zaniepokojony odebraniem dzieci z domu swojej mamy. Rozpoznajesz, że Twój najlepszy przyjaciel nigdy Cię nie zawiódł, gdy jest to ważne, a Twój sklep spożywczy nigdy nie był otwarty do 23:00
Negatywne zaufanie jest często mniej rozpoznawalne. Ufasz, że twój kuzyn pożyczy Twoją czarną koszulkę i nigdy jej nie zwróci, że syn zapomni nakarmić psa, a szef nie weźmie pod uwagę twoich zaleceń dotyczących zmian w biurze. Wszystkie przykłady, które przeczytałeś, reprezentują elementy zaufania, ale co to oznacza w miejscu pracy?
Dlaczego zaufanie jest ważne?
Jeśli nie możesz ufać swojemu szefowi, że cię szanuje, lub zaufać współpracownikowi, że docenia twoje umiejętności, środowisko pracy staje się napięte i potencjalnie wrogie. Gdy członkowie zespołu nie ufają swoim przełożonym lub że współpracownicy będą szanować ich wkład i traktować go poważnie, kreatywność ulega stagnacji, a rozwój zostaje zawieszony.
Zaufanie jest niezwykle emocjonalne, ponieważ wymaga od jednej osoby ujawnienia słabych punktów, które druga osoba może wykorzystać lub pielęgnować. Doświadczenia dają nam wgląd w wyniki, jakich powinniśmy oczekiwać w danej sytuacji. Mamy nadzieję, że osoby, którym ufamy, będą cenić i chronić nasze słabości. Oczekujemy, że ci, którym nie ufamy, wykorzystają nasze słabości i wykorzystają je przeciwko nam.
Ten obraz pokazuje, czego potrzebuje zaufany lider.
Jak budować zaufanie
Mów, co masz na myśli i miej na myśli to, co mówisz. Niech to stwierdzenie stanie się mottem kierującym swoimi myślami, działaniami i życiem w ogóle. Składaj obietnice i dotrzymuj ich - żadnych wymówek! Nie unikaj składania obietnic; powoduje to większe szkody w związkach, niż ludzie zdają sobie sprawę.
Częściej podejmuj i dotrzymuj swoich zobowiązań. Trzymaj swoje obietnice proste. Upewnij się, że obiecujesz coś, co możesz dostarczyć, a następnie zrealizować. Dotrzymywane obietnice budują wiarygodność i nadzieję, wzmacniają wszystkie relacje i prowadzą do zaufania.
Powiedz nie, kiedy masz na myśli nie. Lepiej jest powiedzieć „nie” - nawet jeśli dzieje się to z płytkich lub samolubnych powodów - niż popełnić i rozczarować. Mówiąc od razu „nie”, nie ryzykujesz zniszczenia zdobytego zaufania. Najprawdopodobniej zdobędziesz szacunek osoby, której odmówisz, za bycie prawdomównym, nawet jeśli rani to jej uczucia.
Jak naprawić zaufanie
Naprawianie zniszczonego zaufania to powolny proces, który wymaga staranności, zaangażowania i cierpliwości. Bycie niegodnym zaufania, niewiarygodnym i niezobowiązującym jest sposobem na życie - jest nawykiem. Bycie godnym zaufania, niezawodnym i zaangażowanym jest sposobem na życie - musi stać się nawykiem.
Najważniejsze jest, aby trzymać się zmian i być przewidywalnym w swoich reakcjach. Wybierz zmiany w obszarach, w których możesz zachować spójność. Punktualność i frekwencja to prawdopodobnie najłatwiejszy sposób na zbudowanie zaufania. Jeśli wcześniej byłeś zawodny w punktualności i obecności, zobowiązuj się do bycia obecnym i punktualnym. To naprawdę jest takie proste. Usuń wymówki i weź się do pracy, aby być tam, gdzie się spodziewasz i być na czas.
Bądź szczery wobec siebie, abyś mógł być prawdomówny wobec innych. Jeśli nie zamierzasz być na czas lub nawet się pojawiać, nie mów, że to zrobisz. Otóż to! Jeśli wiesz, że nie zamierzasz robić tych rzeczy, nie każ ludziom wierzyć, że to zrobisz. Kiedy wiesz, że nie będziesz wspierać rówieśnika, nie mów, że to zrobisz. Jeśli nie podoba Ci się pomysł dołączenia do wspólnych przejazdów współpracowników, nie dołączaj do wspólnych przejazdów!
Ważne jest, aby nauczyć się postępować z ludźmi, którym nie ufasz.
Jak postępować z ludźmi niegodnymi zaufania
Byłoby miło, gdyby każde miejsce pracy było utopią zaufania i bezpieczeństwa, ale prawda jest taka, że rzadko się to zdarza. W pewnym momencie swojej kariery będziesz musiał radzić sobie z niewiarygodnymi współpracownikami, członkami zespołu i szefami. Więc co możesz zrobić?
Zachowaj ślad papieru. Zawsze bądź czujny na sytuacje, które mogą być skierowane przeciwko tobie, działaj uczciwie i zachowaj legalny ślad papierowy, aby ukryć swoje kroki. Utrzymuj odpowiednie e-maile i inne rodzaje korespondencji pisemnej. Zapisuj ważne rozmowy i nigdy nie bój się prosić o informacje i zobowiązania na piśmie od osób trzecich. Pozostań zawsze sumienny, aby móc utrzymać obronny mur oparty na faktach wokół własnego wizerunku i integralności.
Miejcie się na baczności. Polecenie „zachować czujność” może wydawać się sprzeczne z intuicją w dyskusji na temat zaufania. Wręcz przeciwnie, rozpoznanie, komu ufać, a komu nie, jest częścią inteligencji emocjonalnej i może być pomocne w wielu sytuacjach w miejscu pracy. Uznanie współpracownika (lub przełożonego) za niegodnego zaufania, a następnie trzymanie tej osoby w wygodnej odległości bez powodowania społecznego lub politycznego „dramatu” w miejscu pracy będzie wymagało niezachwianej inteligencji emocjonalnej. Czasami może to być bardzo delikatne tango, ale można je z powodzeniem tańczyć z cierpliwością i poświęceniem.
Zachowaj swoje myśli dla siebie. Znowu brzmi to sprzecznie z intuicją. Rozumiem; wytrzymaj ze mną. Zasady muszą się nieco zmienić, gdy masz do czynienia z niewiarygodnym współpracownikiem (lub przełożonym). Może być niebezpieczne dla Twojej kariery i życia społecznego w miejscu pracy, jeśli ujawniasz lub udostępniasz zbyt wiele informacji komuś, komu nie można ufać. Ryzykujesz utratę uznania za świetne pomysły lub możesz zauważyć, że aspekt twojego życia osobistego jest nowym tematem plotek w pokoju socjalnym, prowadzącym do niepotrzebnego zaimprowizowanego „mentoringu” ze strony kogoś, kto prawdopodobnie nie powinien służyć radą.
Współczuj nieufnym ludziom. Być może najważniejszym sposobem radzenia sobie z nieufnymi współpracownikami jest zrozumienie i odniesienie się do tego, dlaczego nie ufają innym. Cztery z najczęstszych powodów, dla których ludzie rozwijają postawy nieufne w miejscu pracy, to brak zaufania, brak nadziei, poczucie niesprawiedliwości i chęć zmiany. Jak walczyć z tymi negatywami? Z pozytywną komunikacją, współpracą, przejrzystością i szacunkiem. Spraw, aby wszyscy czuli się włączeni i docenieni, a także stwórz atmosferę zaufania dla wszystkich. Nie próbuj skupiać się na jednej nieufnej osobie. Zamiast tego stwórz zdrowe i pełne zaufania środowisko dla wszystkich. Zachęcaj do współpracy i zaangażowania liderów i zwolenników oraz kładź duży nacisk na przejrzystość i zaangażowanie.
Mając na uwadze zaufanie, przejrzystość i przywództwo, dając przykład, możesz pielęgnować zdrowe środowisko pracy.
Jakie są korzyści z osiągnięcia tego dobrze?
Po prostu poświęcenie siebie, swojego zespołu lub organizacji komunikacji, współpracy, przejrzystości i szacunku zwiększy zaufanie i pomoże Ci uświadomić sobie korzyści płynące ze skutecznego przywództwa. Członkowie, którzy są doceniani, konsultowani i szanowani, czują się bezpiecznie i dlatego są bardziej pozytywni i bardziej kreatywni w swoich wysiłkach.
Rozważ zmianę struktur przywództwa, aby uwzględnić i wziąć pod uwagę wartości i potrzeby kierowanych. Zwiększ możliwości każdego pracownika, a wzmocnisz całą organizację. Surowe, autorytatywne struktury organizacyjne ograniczają jednostki emocjonalnie i twórczo. Bycie wspaniałym liderem i budowanie wspaniałej organizacji wymaga współpracy, zaangażowania i wkładu każdego członka.
© 2019 Lani Morris