Wypalenie zawodowe: wyczerpany, zmęczony i działający na pusto

Czy twoja praca sprawia, że ​​czujesz się tak? Przewlekły stres w pracy może pozbawić Cię poczucia spełnienia, entuzjazmu i poczucia własnej wartości.

Daniel Guy przez Flickr, CC-BY-SA 2.0, zmodyfikowane przez FlourishAnyway

Poszukiwani pracownicy o hiperdostępności i przystosowalności

Sprawdź dowolną internetową tablicę ogłoszeń i szybko wybierz temat. Na dzisiejszym globalnie połączonym rynku pracodawcy chcą pracowników z hiperdostępnymi, którzy potrafią przystosować się jak kameleony.

Często praca maluje obraz wypalenia, zanim to się jeszcze wydarzy:

• Pracodawcy opisują „ szybko zmieniające się i niejednoznaczne środowisko biznesowe ” i
• Poszukaj pracownika, który jest „ zorientowany na metryki, zorganizowany i ma potrzebę wygrywania ”
• ktoś, kto jest „w stanie poradzić sobie z wieloma zmieniającymi się priorytetami ”
• w „ ustawieniach wysokiej wydajności ” i
• może zapewnić obsługę klienta „ na żądanie ”.

Czy można się dziwić, że pracownicy są tak wyczerpani?

Nie pękaj pod ciśnieniem. Weź ten zasłużony urlop i zadbaj o siebie.

Bernard Goldbach przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Sonda czytelnika

Naród bez wakacji

W porównaniu z większością krajów rozwiniętych Amerykanie spędzają mniej wakacji, pracują dłużej i przechodzą na emeryturę później. ¹ Spędzamy średnio 8,8 godziny dziennie pracując, a wielu pracowników zabiera swoją pracę ze sobą do domu i na wakacje. ²

Według badania firmy Good Technology zajmującej się komunikacją mobilną, 80% ankietowanych pracowników zabiera ze sobą pracę do domu. To zawiera

• czytanie maili przed 8 rano (68%)
• odpowiadanie na e-maile służbowe w czasie rodzinnym (57%)
• sprawdzanie maili w łóżku (50%)
• praca po 22:00 (40%) i
• czytanie e-maili służbowych podczas kolacji (38%). ³

Podczas gdy prawie jeden na czterech pracowników w USA nie ma płatnego urlopu, ponad połowa tych, którzy mają urlop, traci część z nich z powodu obawy przed zaległościami w pracy lub utratą pracy. ^4,5

Ameryka stała się krajem wolnym od wakacji, związanym z naszą pracą za pomocą naszych telefonów komórkowych i poczty elektronicznej. Jesteśmy stale dostępni, przez całą dobę. W świecie, w którym tylko 9% Amerykanów nie ma telefonów komórkowych, udało nam się zatrzeć granice między pracą a domem. ⁶

Ale za dużą dostępność trzeba zapłacić wysoką cenę.

Wypalenie zawodowe było kiedyś uważane przede wszystkim za ryzyko „zawodów pomocniczych”. Obecnie uznaje się, że ma wpływ na szereg zawodów, od bankierów inwestycyjnych po pracowników fabryk.

magdalena via Wikimedia Commons, CC-BY-SA 2.0

Wysoka cena wypalenia zawodowego

Koszty wypalenia zawodowego mogą obejmować utratę:

• entuzjazm i idealizm, które miałeś na początku pracy
• tożsamość zawodowa, którą daje Ci praca
• energia fizyczna i emocjonalna oraz ostrość umysłu
• poczucie wspólnoty ze współpracownikami, klientami i organizacją
• poczucie własnej wartości, nadzieja, poczucie kompetencji, kontroli i wywierania wpływu.

Chociaż wypalenie nie jest samo w sobie zaburzeniem psychologicznym, wiąże się ze złym stanem zdrowia:

• depresja
• niepokój
• przybranie na wadze
• wysokie ciśnienie krwi
• zapalenie i
• obniżony poziom odporności.

Pomijasz wakacje, aby wykonać swoją pracę? To może nie być najlepszy wybór.

szczekać przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Wypalenie zawodowe dotyka wielu zawodów

Wypalenie to stan wyczerpania emocjonalnego, fizycznego i psychicznego wywołany przewlekłym stresem.

Kiedyś postrzegano to przede wszystkim jako zagrożenie ze strony zawodów pomocniczych - na przykład pielęgniarek, nauczycieli, pracowników socjalnych i duchowieństwa. Jednak obecnie uznaje się, że wypalenie wpływa również na bankierów inwestycyjnych, pracowników produkcyjnych, prawników, menedżerów średniego szczebla i kierownictwo.

Do licha, nawet eksperci od wypalenia są znani z tego, że sami mu ulegali!

Szacuje się, że więcej niż jeden na czterech amerykańskich pracowników cierpi na wypalenie zawodowe. ⁷

Wypaleni pracownicy, czując się kompletnie wyczerpani po długich godzinach i dużym obciążeniu pracą, poświęcają własne potrzeby na rzecz swojej pracy. W rezultacie zaczynają lekceważyć swoją pracę - a także siebie, swoich klientów i współpracowników. Pracują tak długo, aż po prostu nie ma już nic do dania.

Zazwyczaj inni potrafią rozpoznać oznaki wypalenia, zanim pracownik zdąży to zrobić.

Rozpoznaj wypalenie zawodowe, zanim zacznie zbierać żniwo. Skutki wypalenia mogą mieć charakter behawioralny, emocjonalny, motywacyjny i poznawczy.

Giulia Bartra przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Burnout: znaki, że czeka cię kłopoty

Objawy wypalenia obejmują skutki emocjonalne, behawioralne, poznawcze i motywacyjne. Im bardziej identyfikujesz się z następującymi oznakami, tym większe jest prawdopodobieństwo, że zbliżasz się do wypalenia zawodowego.

Emocjonalnie wypalony pracownik może stać się krytyczny, cyniczny i urażony pracą. To zawiera

• drażliwość lub niecierpliwość wobec współpracowników, klientów i innych osób
• rozczarowanie swoją pracą i
• niezadowolenie z osiągnięć
• uczucie wyczerpania emocjonalnego, psychicznego i fizycznego, które może objawiać się różnymi niewyjaśnionymi dolegliwościami fizycznymi (np. bóle głowy, pleców).

Zachowanie wypalony pracownik może doświadczyć:

• zmiana wzorców snu
• używanie jedzenia, narkotyków, alkoholu, aby poczuć się lepiej
• samoizolacja od współpracowników i innych osób oraz
• opuszczanie pracy, zgłaszanie się do późnej pracy i / lub wczesne wychodzenie.

Poznawczo jego funkcjonowanie może ulec pogorszeniu. Wypalonemu robotnikowi trudniej

• Zwróć uwagę
• koncentrat i
• Zapamiętaj.

Motywacyjnie pracownik nie wydaje się już być kulą ognia, jaką kiedyś był (lub ona). Pracownik traci zainteresowanie pracą. On może

• mają problemy z doczepieniem się do pracy i rozpoczęciem dnia pracy
• Brakuje energii, aby być konsekwentnie produktywnym
• czuje, że jego praca została wykonana
• zwlekaj, wykonując zadania dłużej
• unikaj wolontariatu do pomocy przy nawet małych obowiązkach
• napotykają spadające wyniki w pracy.

Ten biedny niedźwiedź polarny jest wypalony i znudzony.

Ed Suominen przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Czy masz skłonność do wypalenia?

Pewne cechy osobowe sprawiają, że pracownicy są bardziej niż inni podatni na wypalenie zawodowe. ⁸

Pamiętasz, jak miałeś 22 lata i chciałeś rozpalić świat swoją wspaniałością? Zawyżone oczekiwania mogą szczególnie narazić Cię na wypalenie. Badania międzykulturowe wielokrotnie i konsekwentnie wskazują, że młodsi ludzie wypalają się częściej niż osoby starsze.

To, gdzie osiągasz spełnienie, polega na poszukiwaniu równowagi i ustalaniu priorytetów w swoim życiu. Dlatego badania pokazują, że osoby samotne wypalają się bardziej niż osoby pozostające w związku małżeńskim (o ile mają szczęśliwe małżeństwa). Osoby bez dzieci wypalają się bardziej niż osoby z dziećmi, nawet przy dodatkowym wysiłku rodzicielskim.

Osoby osiągające dobre wyniki, osoby, które osiągnęły wyższy poziom wykształcenia oraz osoby podatne na depresję, lęki lub problemy z gniewem są również bardziej podatne na wypalenie.

Ponadto, jeśli masz problem z powiedzeniem „nie” lub z ustaleniem granic - szczególnie jeśli chodzi o zabranie ze sobą pracy do domu - możesz narazić się na wypalenie zawodowe.

Jednym z najsilniejszych czynników prognostycznych wypalenia jest ingerencja w pracę / dom - odbieranie telefonów służbowych w czasie rodzinnym lub odbieranie służbowych e-maili podczas układania dzieci do łóżka.

Kusi, by zrzucić winę na wypalonego pracownika za jego trudną sytuację (np. Nie radzi sobie ze stresem, nie miał kwalifikacji do pracy). Jednak trzeba sięgnąć głębiej, patrząc na samą organizację. Zwykle istnieją również poważne sytuacyjne stresory i inni wypaleni pracownicy.

Wypalenie zawodowe to kryzys efektywności pracy i poczucia własnej wartości. Może cię to skłonić do zastanowienia się, dlaczego tak ciężko pracujesz za tak niewiele w zamian?

Luca Casartelli, CC-BY-SA-3.0, za pośrednictwem Wikimedia Commons

Sonda czytelnika

Co powoduje wypalenie zawodowe?

Wypalenie zawodowe to kryzys efektywności pracy i poczucia własnej wartości, poczucie, że pracujesz zbyt ciężko i nic nie osiągasz. Czujesz, że twoja praca ma niską wartość, a twoje wkłady są bez znaczenia.

Często wypalają się najlepsi i najbystrzejsi, ci, którzy płoną, by się wykazać. Jak więc przejść od płonącej gwiazdy do wypalenia?

Naukowcy twierdzą, że jeden z sześciu czynników organizacyjnych może prowadzić do wypalenia:

1. przeciążenie pracą - za dużo pracy
2. niesprawiedliwe środowisko pracy (np. zbyt wymagające lub niejasne oczekiwania zawodowe, dysfunkcyjna dynamika miejsca pracy, mikrozarządzanie, znęcanie się w biurze)
3. brak wsparcia społecznego (np. bliskie, wspierające relacje w pracy iw domu)
4. brak kontroli nad decyzjami, które mają wpływ na Twoją pracę (tj. harmonogram, obciążenie pracą, zasoby do wykonania pracy, poziom wyzwania)
5. praca w służbie wartości, których nie lubisz (np. nieodpowiednie dopasowanie do pracy)
6. praca za niewystarczającą nagrodę (pieniądze, prestiż, pozytywne opinie, uznanie)

W drodze do pracy ten zmęczony pracownik próbuje nadrobić zaległości w pociągu.

(C) Rozkwitaj w każdym razie

Jak zbudować lepsze miejsce pracy: 3 kluczowe wnioski dla menedżerów

Jako były śledczy ds. HR w firmach z listy Fortune 500 zauważyłem, że wypalenie zawodowe często odgrywało rolę w rozpatrywanych przeze mnie skargach. Oto typowe sytuacje, z którymi się spotkałem, oraz wnioski wyciągnięte dla menedżerów.

Kluczowy wyciąg 1

Ustal z góry wytyczne dotyczące wydajności i powiedz podwładnym, jak wygląda dobra praca. Podaj jasny kierunek, a następnie zejdź z drogi, aby ludzie mogli wykonywać swoją pracę.

Każdy tchórz potrafi Micromanage

Wiele skarg dotyczyło przełożonych, którzy po raz pierwszy walczyli o zdobycie pozycji lidera. Zamiast udzielać wskazówek, zarządzali każdym szczegółem pracy podwładnych, wyczerpując energię i dławiąc pewność siebie swoich ludzi.

Jednak nie byli to tylko niedoświadczeni menedżerowie; była to także doświadczona kadra kierownicza. Był wiceprezes wykonawczy, który regularnie spędzał godziny na przepisywaniu zdań w raporcie, który został starannie napisany przez profesjonalistów na trzech poziomach pod nim, a następnie przejrzany przez kolejne szczeble.

Potrzeba odważnego menedżera, aby zapewnić wystarczający kierunek, a następnie odejść i pozwolić kompetentnym ludziom robić to, za co im płacą.

Mikromanerowie obserwują cię jak jastrząb.

Steve Jurvetson przez Wikimedia Commons, CC-BY-SA 2.0

Stres związany z mikrozarządzaniem: jak sobie z tym poradzić

„ Jeśli chcesz, żeby coś zostało zrobione dobrze, zrób to sam ”. Tak brzmi motto mikromanagera. Mikrozarządzanie jest istotnym źródłem wypalenia zawodowego.

Mikromanager zazwyczaj nie zdaje sobie sprawy, że on (lub on) ma problemy z „kontrolą” i „nadmiernym zaangażowaniem”, które przeszkadzają jej w skutecznym delegowaniu zadań. Ona oszukuje się przekonaniem, że jest po prostu dobrym menedżerem, zakasując rękawy.

Zamiast przydzielać zadania podwładnym, a następnie ufać im, że wykonają swoją pracę, mikromanager czuje się zmuszony do osobistego zaangażowania w każdą decyzję, na każdym etapie każdego zadania. Jeśli podwładny odbiega nawet nieznacznie od scenariusza, wymagane są zgody i podpisy.

Nie ma tolerancji dla kreatywności lub samokierowania, a możliwości rozwoju podwładnych są utrudnione.

Ostatecznie ten styl niegospodarności jest zakorzeniony w wewnętrznym niepokoju menedżera przed utratą kontroli oraz z nieufności wobec osób, które nadzoruje. Czasami kultura firmy lub stresujące okoliczności mogą zachęcać do mikrozarządzania. Należy rozważyć mikrozarządzanie, czym jest: mikroagresja .

Aby skutecznie radzić sobie z mikromanagerem, pracuj nad budowaniem zaufania szefa. Spróbuj zrozumieć źródło jej niepokoju i odpowiednio zaplanuj. Na przykład: Czy wcześniej nie dotrzymałeś terminów, źle zrozumiałeś jej kierunek lub popełniłeś błędy, które ją zawstydziły? Jednak często mikrozarządzanie nie jest osobiste. Może to mieć więcej wspólnego z jej niepokojem niż z tobą. ⁹

Pomóż złagodzić niepokój mikromanagera, upewniając się, że zna Twoje zestawy umiejętności. Pomóż jej prowadzić, powtarzając jej, że rozumiesz jej kierunek dla jasności.

Bądź bardzo niezawodny i nadmiernie komunikatywny w odniesieniu do wszelkich zadań, które ci zleciła. Oferuj szczegółowe, regularne aktualizacje swoich postępów, zanim będzie mogła zapytać Cię, jak leci. Wyślij jej projekty swoich dotychczasowych prac. Zaplanuj kontrole, aby po drodze poprosić o opinię mikromanagera.

Czytelnicy: podziel się historią wypalenia zawodowego

W sekcji komentarzy poniżej opisz swoją historię wypalenia zawodowego: Jakich absurdalnych długości poświęciłeś swojej pracy? Skąd wiedziałeś, że się wypaliłeś? Kiedy zdecydowałeś, że masz dość? Jakie kroki podjąłeś, aby wyleczyć?

Uwagi

¹ Schabner, Dean. „Amerykanie pracują więcej niż ktokolwiek”. Wiadomości ABC. Ostatnia modyfikacja 1 maja 2013 r.

² Amerykańskie Biuro Statystyki Pracy. „American Time Use Survey”. US Bureau of Labor Statistics. Ostatnia modyfikacja 10 lipca 2013 r.

³ podstawowa wydajność. „Badanie: 80 procent pracowników bierze pracę do domu”. Ostatnia modyfikacja 17 lipca 2012 r.

⁴ Jamieson, Dave. „Ślad pracowników amerykańskich w pozostałych krajach rozwiniętych podczas wakacji: raport”. Poczta Haffington. Ostatnia modyfikacja 24 maja 2013 r.

⁵ Censky, Annalyn. „Niewykorzystane dni urlopu: dlaczego pracownicy biorą przepustkę”. CNNMoney. Ostatnia modyfikacja 18 maja 2012 r.

⁶ Smith, Aaron. „Właściciel smartfona 2013”. Internet & American Life Project Pew Research Center. Ostatnio zmodyfikowano 5 czerwca 2013 r.

Zbyt dużo do zrobienia? Za mało czasu? Możesz stanąć w obliczu wypalenia zawodowego.

doctor bob przez Morgue File, CC-BY-SA 3.0

⁷ Shanafelt, Tait D., Sonja Boone, Litjen Tan, Lotte Dyrbye, Wayne Sotile, Daniel Satele, Colin P. West, Jeff Sloan i Michael R. Oreskovich. „Wypalenie zawodowe i zadowolenie z równowagi między życiem zawodowym a prywatnym wśród lekarzy amerykańskich w porównaniu z ogólną populacją USA”. JAMA Internal Medicine 172, no. 18 (2012): 1377-1385. Dostęp 29 sierpnia 2013.

⁸ Senior, Jennifer. „Gdzie praca jest religią, wypalenie zawodowe jest jej kryzysem wiary”. New York Magazine. Ostatnia modyfikacja 24 października 2007 r.

⁹ Stowarzyszenie Małych Przedsiębiorstw - Krajowa Federacja Niezależnego Biznesu. „Mikrozarządzanie to niegospodarność: czy jesteś mikrozarządzającym?” Dostęp 28 sierpnia 2013 r.

¹⁰ Chicago Tribune. „Wypalenie zawodowe dotyka lekarzy częściej niż innych pracowników”. Ostatnia modyfikacja: 21 sierpnia 2012 r.

¹¹ The Advisory Board Company. „Medscape: Specjały z największym - i najmniej - wypaleniem - The Advisory Board Daily Briefing”. Ostatnia modyfikacja 4 kwietnia 2013 r.

¹² Worth, Tammy. „10 karier z wysokim wskaźnikiem depresji”. Health.com. Dostęp 29 sierpnia 2013 r.

¹³ Lubin, Gus. „15 miejsc pracy, w których najprawdopodobniej się rozwodzisz”. Business Insider. Ostatnia modyfikacja 28 września 2010 r.

¹⁴ Lubin, Gus. „19 miejsc pracy, w których najprawdopodobniej się zabijesz”. Business Insider. Ostatnia modyfikacja 18 października 2011 r.

¹⁵ Jacobs, Deborah L. „Jak zachować pracę, nie zapracowując się na śmierć”. Forbes. Ostatnia modyfikacja 9 kwietnia 2012 r.

Jeśli cierpisz na wypalenie zawodowe, zdecyduj się na pomoc. Niezależnie od tego, czy chodzi o zmianę pracy, czy dostosowanie środowiska pracy, jesteś temu winien swoje zdrowie i szczęście.

Rafael de Oliveira przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Pytania i Odpowiedzi

Pytanie: Pracuję w szpitalu, a nowy dyrektor na moim oddziale zmienił wszystkie nasze harmonogramy. Jesteśmy teraz zmuszeni do pracy 5 dni w tygodniu plus wszystkie uznane święta i nie wolno nam udzielać się towarzysko. Jestem tam od 20 lat, a ostatnie 10 lat pracowałem tylko 4 dni w tygodniu. Ze względu na zmiany musiałem wziąć wolne na stres emocjonalny. Jakie mam możliwości?

Odpowiedź: Ponieważ twój dyrektor jest nowy, prawdopodobnie próbuje wywrzeć pozytywny i natychmiastowy zauważalny wpływ, aby zaimponować jej zarządzaniu. Nowi dyrektorzy / menedżerowie są znani z wprowadzania zmian i chcą szybko zaznaczyć swoją obecność.

Niestety, twój może nie uwzględniać morale pracowników działu. Pracownicy w każdej trudnej sytuacji zawodowej (czyli Ty) mają kilka opcji, gdy nie podoba im się zmiana, z którą się spotykają:

1) stawić opór - założyć związek zawodowy, podpisać petycję, zwrócić się do wyższej kadry kierowniczej i / lub HR jako grupę w celu złożenia skargi, złożenia skargi

2) uciekaj - wyjdź, przejdź na emeryturę, poproś o przeniesienie do innego działu, idź na pół etatu, jeśli to możliwe

3) zamrozić - wyjść na stres lub inny urlop zdrowotny, aby móc wcisnąć „pauzę” w radzeniu sobie z sytuacją

4) dostosuj się - wymyśl sposób, aby to zadziałało, wiedząc, że prawdopodobnie ją przeżyjesz.

Rozważając swoją odpowiedź, zadaj sobie następujące pytania:

Jak Twoi współpracownicy radzą sobie ze zmianą? Czy mają takie same trudności ze zmianami jak Ty? Porozmawiaj z tymi, którym ufasz. Porozmawiaj także ze swoim bezpośrednim przełożonym o zmianach. Czy ona może pomóc? Jakie są przyczyny zmian reżysera? Czy zmiany są trwałe? (Z pewnością nie możesz oczekiwać, że będziesz pracować wiecznie we wszystkich uznanych wakacjach.) Czy jesteś źródłem problemów, czy po prostu odczuwasz ból szerokiej zmiany polityki mającej na celu naprawę problemów, które powinny być rozwiązane indywidualnie (np. tylko niektórzy ludzie mają tendencję do zbytniego socjalizowania się, teraz każdy jest karany za swoje przyzwyczajenia)?

Poproś o kopię tych nowych zasad na piśmie po wprowadzeniu zmian. Często wyglądają śmieszniej, gdy pojawiają się na piśmie, a ty, jako doświadczony pracownik, możesz dziurawić je jako ktoś, kto „martwi się” o pacjentów i pracowników. Wypalenie to prawdziwa rzecz wśród pielęgniarek i innego personelu medycznego i właśnie z tym flirtuje. Czy naprawdę chce uporać się z konsekwencjami błędów popełnianych przez wypalone pielęgniarki?

© 2013 FlourishAnyway