Samokontrola i zarządzanie sobą

Stare pytania, złe odpowiedzi

Pomyśl o wszystkich modnych słowach związanych z zarządzaniem osobistym: zarządzanie czasem, zarządzanie gniewem, zarządzanie pieniędzmi i zarządzanie naszymi relacjami. Następnie jest samokontrola, kontrola umysłu, motywacja własna, samokierowanie.

A co z samokontrolą: odkrywaniem siebie, samookreśleniem, osobistą inspiracją, poszukiwaniami wizji, dziennikami snów i nie tylko.

A to nie jest nowe. Budda mówił o pytaniu o siebie 2500 lat temu. A Jezus mówił o posiadaniu jednego umysłu i byciu doskonałym, tak jak doskonały jest nasz Ojciec w Niebie. Ale Arystoteles powiedział, że najtrudniejszym problemem ze wszystkich jest problem woli: znamy dobro, ale nie czynimy dobra.

Tak więc te pytania i problemy występują od dawna na całym świecie. A odpowiedzi były spektakularne. Dr Denis Waitley, autor książki The Psychology of Winning, opublikowanej po raz pierwszy w 1979 r., Otwiera wspaniały przykład samodoskonalenia: OJ Simpson. OJ pozostawił dzieciństwo z krzywicą, wyniszczającą chorobą; rosnąca bieda w projektach mieszkaniowych; i bycie członkiem gangu, by stać się inspirującą gwiazdą futbolu uniwersyteckiego i słynnym zawodowym piłkarzem, ostatecznie trafiając do Football Hall of Fame.

Następnie został oskarżony w sądzie cywilnym o napaść i bezprawną śmierć, a następnie, w spirali spadkowej narkotyków i brutalnych przestępstw, skończył 33-letnim federalnym wyrokiem więzienia.

Wniosek: coś nie działa z naszymi amerykańskimi ideami sukcesu i popularną psychologią sukcesu.

Pytanie: Jakie jest nasze obecnie najlepsze rozumienie samokontroli i samozarządzania, które faktycznie wspiera wspaniałe życie i głęboki i cenny wkład w społeczeństwo?

Samoświadomość: jaki obiektyw pozwoliłby nam widzieć siebie wyraźnie?

Sid Kemp

Wewnętrzne przywództwo

Wydaje się, że sensowne jest wyprowadzenie idei przywództwa ze społecznego kontekstu rodziny, biznesu i organizacji społecznych oraz zbadanie przywództwa wewnętrznego. Tak jak wielki rozjemca, jak były prezydent Stanów Zjednoczonych i zdobywca Pokojowej Nagrody Nobla Jimmy Carter, może zjednoczyć Egipt i Izrael, aby zakończyć 30-letnią wojnę, tak my możemy otworzyć się na siebie, odkryć i wyleczyć wewnętrzny konflikt. Tak jak wielki przywódca, taki jak Mahatma Gandhi, stworzył niezależne Indie lub dr Martin Luther King, Jr. przewodził pokojowemu ruchowi na rzecz praw obywatelskich w Ameryce, tak my możemy słuchać i łączyć nasze wewnętrzne cechy, aby stać się potężniejszymi, pokojowymi ludźmi. Wtedy jesteśmy w stanie urzeczywistnić nasze marzenia i przynieść światu nasze wielkie wewnętrzne dary.

Zauważysz, że wszyscy przywódcy, których wybrałem jako przykłady, wprowadzają pokój. W rzeczywistości są oddani używaniu tylko pokojowych środków, aby uzyskać korzystne rezultaty. Jest ku temu powód: ci, którzy naciskają, manipulują, tłumią, tłumią lub zaprzeczają na wewnętrznych poziomach, mogą wydawać się, że osiągają samokontrolę. Przez pewien czas mogą osiągać niesamowite efekty zewnętrzne. Ale w dalszej części drogi, podobnie jak OJ Simpson czy Michael Vick, wewnętrzne represje prowadzą do destrukcyjnej i autodestrukcyjnej przemocy.

Skuteczne przywództwo wewnętrzne jest pokojowe. Jakie są cechy pokoju i wzmocnienia wewnętrznego przywództwa?

Otwartość. Jesteśmy zrelaksowani i dociekliwi, jesteśmy otwarci na odkrycia, nie jesteśmy tutaj, aby osądzać, krytykować czy karać.
Świadomość. Staramy się znaleźć prawdę o sobie samym, nawet w jej nieprzyjemnych częściach, nawet tych, które są sprzeczne z miłością lub konwencjami społecznymi. Gandhi powiedział kiedyś: „Nie stosuję przemocy, ponieważ jestem taką wściekłą osobą”. Naprawdę świadomi naszego gniewu, możemy uwolnić się od działania z powodu złości, frustracji lub wewnętrznego konfliktu.
Szacunek. Słuchajmy siebie z otwartym umysłem i nie osądzajmy. Julia Cameron, autorka The Artists Way, wspaniałej książki o używaniu samokontroli i samozarządzania, aby mieć potężne, stabilnie twórcze życie, mówi, że nasz gniew jest naszym przyjacielem. Nie jest to łatwy ani wygodny przyjaciel, ale przyjaciel, którego warto słuchać, ponieważ w naszej złości jest przesłanie o tym, co naprawdę chcemy robić.
Ciekawość. Eksploracja wnętrza może być wspaniałą podróżą, pełną niespodzianek, podobnie jak przygody Alicji w Krainie Czarów.
Dokładność. Z biegiem czasu dobrze jest, jeśli niczego nie przeoczymy. Czasami bardzo małe uczucie lub przelotna myśl jest bramą do zupełnie nowej sfery odkrywania siebie. Być może myśleliśmy, że nigdy nie lubimy sztuki, a potem zobaczyliśmy jeden obraz i zainteresowaliśmy się, a potem w mgnieniu oka zobaczyliśmy: „ Mam coś do malowania”. Następnie bierzemy udział w zajęciach, zakładamy studio i otwieramy zupełnie nową pasję, hobby lub karierę.

Zarządzanie czasem, czyli zarządzanie sobą: Mamy różnego rodzaju narzędzia do zarządzania czasem. Ale jak sobie radzimy?

Steve Jurvetson (CC BY), przez Flickr

Czym zarządzamy?

Co tak naprawdę mamy na myśli, kiedy mówimy, że zarządzamy czasem, złością lub „sobą”?

Ostatecznie odpowiedzią jest nasze własne zachowanie na wszystkich poziomach. Oznacza to, że stajemy się świadomi i zyskujemy większą zdolność kierowania: naszymi myślami; nasze uczucia; nasze słowa; nasz ton głosu, postawa, postawa i fizyczna ekspresja; i nasze czyny (czyli nasze fizyczne i praktyczne działania).

Pod kierownictwem czy poza kontrolą?

Mówimy o radzeniu sobie z gniewem, strachem i uzależnieniem, ale co tak naprawdę mamy na myśli?

Warto pamiętać, że przeciwieństwem słowa „pod zarządzaniem” jest „wymykanie się spod kontroli”.

Wybuchy złości, odwrót od kreatywności w naszym codziennym życiu wynikający z niepokoju oraz niezdrowe nawyki lub nałogi to przykłady wymykania się spod kontroli. Jeśli potrafimy zdać sobie sprawę z trudnej wewnętrznej emocji lub impulsu - złości, strachu, chęci zamknięcia się, pragnienia - i nie działać zgodnie z tym, wtedy zarządzamy sobą i uzyskujemy korzyści z wewnętrznej dyscypliny.

Samoświadomość

Samokontrola i samozarządzanie zaczynają się od samoświadomości. Jeśli próbujemy zmienić siebie bez samoświadomości, jest to represja. W świecie biznesu widzimy, że pracownicy są urażeni, że są manipulowani bez słuchania. Następnie wyłączają się, rezygnują lub walczą z kierownictwem. Ale skuteczni liderzy i menedżerowie korporacji - jest ich kilku - słuchają pracowników, uwzględniają ich obawy i tworzą zdrowe, korzystne dla wszystkich środowiska pracy.

W ten sam sposób naszymi wewnętrznymi uczuciami nie można manipulować, jeśli nie jesteśmy ich świadomi. To właśnie prowadzi do destrukcyjnego tłumienia siebie.

Jeśli jednak zdamy sobie sprawę z naszych wewnętrznych myśli i uczuć, możemy ich słuchać, nie działając zgodnie z nimi. Możemy napisać je w dzienniku, wykrzyczeć je do oceanu lub wypłakać. Możemy obejrzeć film lub przeczytać powieść i użyć starożytnej greckiej techniki katharsis, w której łączymy nasze uczucia z uczuciami innych, a tym samym uwalniamy ból.

A wtedy możemy bardziej naprzód z miejsca o większej jasności i siły.

Wewnętrzna dyscyplina i wolność

Większość ludzi kojarzy dyscyplinę z zewnętrzną kontrolą i represjami. Uważamy, że dyscyplina jest czymś, czego należy unikać, abyśmy mogli być wolni.

Dyscyplinę kojarzymy z tyranią.

Ale jest inny rodzaj dyscypliny. Wewnętrzna dyscyplina wiąże się z naszą najgłębszą motywacją, połączoną z samoświadomością. Niektórzy ludzie zyskują to naturalnie w dzieciństwie, zwłaszcza jeśli grają w sport lub na instrumencie muzycznym i robią to, ponieważ to kochają. Następnie poświęcają godziny pracy, robiąc to, co lubią, i nie myślą o czasie. To jest wewnętrzna dyscyplina.

Jimi Hendrix był jednym z najbardziej twórczych gitarzystów rock and rolla. Kiedy był dzieckiem, jego ojciec nie mógł sobie pozwolić na gitarę. Więc Jimi grał miotłą na gitarze powietrznej. Ojciec zastał go śpiącego na łóżku z miotłą w ręku o drugiej nad ranem. Z miotły zeszła cała kukurydza. Później Jimi naśladował każdego gitarzystę rockowego, którego mógł posłuchać na swoich starych 45-rpm winylowych płytach. Zbudował swój niepowtarzalny styl słuchając, ćwicząc i tworząc własną muzykę. To wewnętrzna dyscyplina.

Carl Jung, wielki psycholog, powiedział: „Dyscyplina to posłuszeństwo świadomości”. Zwróć na to uwagę. Dyscyplina to nie mówienie sobie, co robić, ani słuchanie nikogo innego. Dyscyplina to posłuszeństwo naszej własnej świadomości. Budda powiedział, że mądrość to zdolność do robienia trudnych rzeczy, jeśli wiemy, że przyniosą one korzyści, a nie robienia rzeczy przyjemnych, jeśli wiemy, że na dłuższą metę będą one szkodliwe.

Pozwólcie, że połączę to wszystko razem z historią z własnego doświadczenia.

Czasami mam ochotę na cukier, chociaż - ze szczególnych powodów zdrowotnych - cukier nie jest dla mnie zdrowy. Nauczyciel medytacji uzdrawiającej pokazał mi, jak stać cicho i głęboko odczuwać własną energię. Nauczyłem się, jak dostać się do tej potężnej, cichej, wolnej przestrzeni wewnętrznej w mniej niż pięć minut. Następnie polecił mi, za każdym razem, gdy odczuwam pragnienie, aby wykonać tę medytację, a następnie wprowadzić do niej pragnienie.

Najlepszym sposobem opisania tego uczucia było stwierdzenie, że chociaż pragnienie było równie potężne, byłem znacznie silniejszy, gdy połączyłem swoją świadomość z moją wewnętrzną energią. Będąc znacznie potężniejszym, mogłem być świadomy tego pragnienia i nie reagować na nie. Mogłem spokojnie poczekać, aż minie.

Na poziomie praktycznym tego dnia skończyło się ostatnie moje uzależnienie od cukru. Od tamtej pory nie jadłem więcej niż trochę cukru na raz, i to niezbyt często.

Dwie strony wolności

Wolność ma dwie strony. Jeden, o którym już mówiłem - wolność od; to znaczy wolność od niezdrowych lub nieskutecznych impulsów: wolność niedziałania pod wpływem impulsów, takich jak lęk, złość, zachcianki i nałogi. Uwaga: posiadanie tych uczuć jest częścią bycia człowiekiem; Wolność nie oznacza, że nie mamy zachcianek i pragnień. To po prostu oznacza, że nie mają nas pragnienia, pasje i zachcianki ; że nie jesteśmy przez nich kontrolowani. Z czasem uczucia stają się słabsze.

Drugą stroną wolności jest wolność . Wolność życia zgodnie z naszą prawdą, czy to:

duchową i intelektualną wolność, którą Ojcowie Założyciele Stanów Zjednoczonych Ameryki nazwali dążeniem do szczęścia
wolność twórczości w zakresie głosu, pisania, śpiewu, tańca i wszelkich form wyrażania siebie
artystyczna wolność tworzenia
praktyczną swobodę tworzenia materialnych rzeczy, organizacji lub czegokolwiek innego
wolność zastosowania naszej inteligencji i wysiłku w rozwiązywaniu problemów, czy to problemów intelektualnych, tajemnic czy problemów społecznych naszych czasów

Kiedy codziennie urzeczywistniamy - urzeczywistniamy i żyjemy - samokontrolą i samozarządzaniem, wcielamy w życie oba te rodzaje wolności i stajemy się wielkimi agentami uzdrawiania, zmiany, kreatywności i służby.

Living Our Dream

Kiedy jesteśmy wolni od lęków, lęków, zamętu, zachcianek i nałogów, i możemy robić to, co chcemy, możemy spełnić nasze marzenie z głęboką uczciwością i skutecznością.

Nie mówię, że najpierw musisz pracować nad doskonałym oświeceniem, a potem zacząć żyć swoim marzeniem. Działa na odwrót. Połącz się i żyj swoim marzeniem już dziś. Zrób to naprawdę. I dzięki samoświadomości, samokontroli i samokontroli możesz robić to z większą mocą, mniejszym zamętem, mniej rozpraszania, mniej kłopotów i mniej samokrytyki każdego dnia.

Pracując nad tym przez prawie 40 lat, trenując i pomagając wielu innym, głęboko wierzę, że każdy z nas jest tutaj z jakiegoś powodu. Masz kreatywny prezent. Masz dar służby. I masz pewnych ludzi, zwierzęta, rośliny lub ekosystemy, z którymi powinieneś przebywać. Żyjąc swoimi darami kreatywności i służby z tymi, do których masz służyć, jesteś wolny i wierny sobie.

A ty jesteś darem dla świata.