Wskazówki dotyczące wystąpień publicznych, prosto od Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych

Możesz pomyśleć: „Nigdy nie będę spierać się o sprawę przed Sądem Najwyższym, więc po co zawracać sobie głowę czytaniem tego?”

Jeśli się nad tym zastanowić, prawdopodobnie nie ma ani jednej grupy Amerykanów z większym doświadczeniem zarówno w przesłuchiwaniu, jak i wygłaszaniu przekonujących przemówień niż dziewięciu sędziów Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych.

Ręcznie wybierają sprawy, które chcą usłyszeć. Z ich punktu widzenia nigdy nie marnują czasu.
Do Sądu Najwyższego trafiają jedni z najlepszych procesorów. Słyszą, jak najlepsi prawnicy w Ameryce argumentują w swoich sprawach.
Sędziowie są dobrze wyszkolonymi dyskutantami. Mogą zatrzymać adwokata i zadawać mu pytania lub dyskutować z nim w wąskim zakresie prawa.

Tak więc, nawet jeśli nigdy nie będziesz się spierać przed Sądem Najwyższym, możesz zechcieć czytać dalej, ponieważ może ci to pomóc następnym razem, gdy będziesz musiał przemawiać przed grupą w celu ich przekonania.

Niektóre z najważniejszych kwestii prawnych narodu są każdego roku dyskutowane przed Sądem Najwyższym Stanów Zjednoczonych. Niektórzy z najlepszych amerykańskich prawników zostaną wezwani do przekonania sędziów w kwestii prawnej. (Zdjęcie z Fox News)

Wyjątkowe doświadczenie

Niewielu prawników spiera się przed Sądem Najwyższym, ale wielu z tych, którzy twierdzą, że jest to przerażające doświadczenie. W 1935 r. Prokurator generalny Stanley Reed zemdlał podczas kłótni przed sądem - ale było to prawdopodobnie z wyczerpania. Obecna sędzia współpracownik Ruth Bader Ginsberg spierała się przed Trybunałem, kiedy była młodsza. Powiedziała, że tego dnia nic nie jadła ze strachu, że straci to podczas kłótni!

Adwokaci stoją sami na podium, gdzie stają twarzą w twarz z Dziewiątką. Mają 30 minut na wniesienie sprawy do Trybunału, a Trybunał był religijny, jeśli chodzi o zmuszanie adwokatów do zatrzymania się w połowie kary, gdy ich czas dobiegnie końca. Ponadto sędziowie mogą zadawać im dowolne pytania, dlatego należy przygotować radę.

Przed wniesieniem sprawy do Trybunału, adwokat złożył w sądzie sprawę. Broszura to dokument, który prawnik udostępnia sędziom, który zawiera prawne uzasadnienie, dlaczego adwokat uważa, że sąd powinien orzec na korzyść jego klienta. Sąd może również zezwolić innym osobom, które nie są stronami w sprawie, na złożenie pozwu. Te figi nazywane są majtkami amicus curiae ( amicus curiae oznacza „przyjaciel sądu”).

W 2008 r. Zastępca sędziego Sądu Najwyższego Antonin Scalia i ekspert prawniczy Bryan Garner napisali książkę „ Making Your Case: the Art of Persuading Judges” , w której udzielają porad dotyczących najlepszego podejścia do sporu przed Trybunałem. Niektóre z tych ciekawostek prawdopodobnie już znasz, ale niektóre mogą Cię zaskoczyć…

Nieżyjący już sędzia Antonin Scalia był prawdopodobnie najzdolniejszym pisarzem i debatantem w Sądzie Najwyższym podczas swojego pobytu na ławce.

Wikipedia

Co prawdopodobnie już wiesz

Jest kilka rzeczy na temat perswazyjnego przemawiania publicznego, o których prawdopodobnie wiedziałeś od tak dawna, jak twój nauczyciel mowy kazał ci stać prosto i oddychać przeponą, ale Scalia i Garner nie pozostawiają tego przypadkowi, że wiesz. Te wskazówki mogą pomóc Ci rozwinąć swoją grę typu A, jeśli chodzi o wystąpienia publiczne…

Ubierz się, by osiągnąć sukces: zostaw khaki i kurtkę sportową w domu - ubierz się odpowiednio.
Wiedzieć, wiedzieć, wiedzieć: poznaj swoją publiczność, poznaj swoją rację i poznaj rację swojego przeciwnika.
Przygotuj się, przygotuj, przygotuj: Kiedy ci przyjaciele o dobrych intencjach przychodzą i mówią: „Wiesz, możesz się zbytnio przygotować… ” po prostu uśmiechnij się i wracaj do pracy.
Alfa i omega: pamiętaj o początku i końcu, to znaczy miej potężny początek i potężne zakończenie. To jest to, co większość ludzi i tak pamięta, więc upewnij się, że Twoja największa perswazja jest na początku i na końcu.
Bądź dokładny: nie wyolbrzymiaj swojej sprawy.
Pokaż, nie mów: jeśli to możliwe, nie oskarżaj; niech twoja argumentacja zrobi oskarżenie. Nie mów tylko ludziom, że pozycja twojego przeciwnika jest błędna; pokazac im.

Czego możesz nie wiedzieć

Jednak nie wszystko jest takie, jakim się wydaje. Niektóre rady mogą cię zaskoczyć…

W swojej książce The Supreme Court z 2002 roku nieżyjący już prezes William Rehnquist zauważył, że najlepsi adwokaci, którzy kłócą się przed Trybunałem, niekoniecznie są najlepszymi retorami, którzy potrafią zachwycić publiczność elokwencją. W rzeczywistości najgorszą prezentacją byłaby zapamiętana, zapamiętana mowa, bez względu na to, jak elokwentnie została wygłoszona. Zamiast tego, adwokat musi być gotowy do podjęcia dyskusji z Trybunałem, która będzie wiązała się z serią pytań zadawanych mu przez sędziów. Adwokat może mieć świetne otwarcie i świetne zamknięcie. Ale w międzyczasie nie będzie miał szansy wygłosić mowy opartej na scenariuszu.

Ważne jest, abyś nie tylko wygłosił świetne przemówienie, ale także potrafił odpowiedzieć na pytania, które prawdopodobnie zadają Ci słuchacze. Możesz ich zachwycić wspaniałą przemową, ale wygrywasz w odparciu.

Zdjęcie wnętrza Sądu Najwyższego, gdzie prezentowane są sędziom ustne argumenty. Adwokaci przedstawiający swoje argumenty przed Trybunałem zauważyli, że ich bliskość do dziewięciu sędziów jest „intymna”.

pytania

Jeśli wygłaszasz przemówienia, w których próbujesz przekonać innych, istnieje duża szansa, że ludzie zaczną zadawać Ci pytania, być może podczas przemówienia lub późniejszej sesji pytań i odpowiedzi. Zatem odpowiadanie na pytania jest również ważną częścią twojej perswazji. W rzeczywistości w ostatnim czasie pytania wymiaru sprawiedliwości stały się konstrukcją ustnej argumentacji. Z wyjątkiem sędziego Clarence'a Thomasa, który uważa się za „słuchacza”, pozostali sędziowie zadają pytania doradcom. Dlatego też najlepszym adwokatem przed Trybunałem musi być taki, który potrafi poradzić sobie z trudnymi pytaniami i mimo to przedstawić swój punkt widzenia. Dlatego Scalia i Garner instruują doradcę, aby przeszedł przez proces zadawania pytań. Adwokaci nie odniosą sukcesu, jeśli postrzegają pytania jako przeszkodę w ich wystąpieniu. Będąc musieli przedstawić swoje uwagi, odpowiadając na pytania.

„Chłopcze, jesteś ciekawy !:”Nigdy nie udręczaj się pytaniem i nigdy nie odkładaj pytania. Przestań mówić w połowie zdania i odpowiedz na nie. Jeśli inna sprawiedliwość przeszkadza ci własnym pytaniem, przestań odpowiadać na poprzednią sprawiedliwość i odpowiedz na nową.
Jeśli nie rozumiesz pytania, powiedz to: Zapytać o wyjaśnienie.
- Wiesz, nie jestem wszechwiedzący. Sędziowie nie oczekują, że będziesz wszechwiedzący, po prostu prawie wszechwiedzący. Więc jeśli nie wiesz, powiedz to. Ale jeśli musisz to robić za dużo, twoja gęś się gotuje. W twoim przypadku, jeśli zostaniesz poinformowany i zostanie to przekazane w twoim wystąpieniu, często zmniejszy to liczbę pytań.
"Pan. Prezesie Sądu, to było bardzo interesujące (lub „wnikliwe”, „eleganckie”, „znaczące” lub „przekonywujące”) pytanie: „ Nie powinieneś deptać ich ego, ale nie powinieneś też go głaskać.

Jak ważna jest moja mowa w przekonywaniu innych?

Twoje przemówienie i odpowiedzi na pytania mogą być tym, co przekonuje kogoś, kto był wcześniej na płocie. Tak, niektórzy przyszli z podjętą decyzją i jest mało prawdopodobne, że ich przekonasz. Ale są prawdopodobnie ludzie, których możesz przekonać, nawet jeśli są dość zaangażowani w punkt widzenia, który nie jest Twój.

„Argument ustny nie jest taki ważny, prawda?” Czy sędziowie nie wiedzą, co powinni wiedzieć z lektury briefu? Niekoniecznie. Pamiętaj, że Dziewiątka prawdopodobnie nie jest ekspertem w Twojej sprawie. Tak, są ekspertami w prawie, ale jako prawnik jest ekspertem (przynajmniej lepiej, żeby była!). zamierzam wykorzystać jej myślenie, kiedy stanie przed nimi. Kiedy wstajesz i rozmawiasz z innymi, często wiesz więcej na swój temat niż ktokolwiek inny w pokoju.

I nie mogą wyciągnąć wszystkiego z samego briefu. To prawda, brief zawiera więcej informacji, niż możesz omówić w ciągu 30 minut. Ale brief nie ma przekonującej siły argumentacji ustnej. Na przykład sędzia nie jest w stanie stwierdzić, co według Ciebie jest najważniejszym punktem prawnym, na podstawie tego, co napisałeś. Krótko mówiąc, jeden punkt może być dłuższy niż drugi, ale tylko dlatego, że jest bardziej złożony i dlatego wymaga więcej wyjaśnień. Ale ta kwestia może nie być najbardziej przekonująca. Argument ustny zapewni porządek, priorytet i skupi się na Twojej sprawie.

Oto kilka innych rad dotyczących dyskusji ustnej:

Nie próbuj ciągnąć za serce sędziego: może nie jest to najsilniejszy, zahartowany trybunał w Ameryce, ale najlepiej udawaj, że tak jest. Nie odwołuj się do emocji; nie uronią ani jednej łzy nad twoją płaczącą historią o pracownikach rządu stanowego, którzy muszą płacić dziesięć procent ich pensji za opiekę zdrowotną. W rzeczywistości prawdopodobnie będą go urażać.
„Wiesz, panie prezesie, właśnie myślałem, jak wiele nas łączy…:” Nawet o tym nie myśl. Rozmawiaj, ale nie znasz.
IMHO (moim skromnym zdaniem): Nie mów tego. Przedstaw swoją sprawę jako prawdę. W końcu myślisz, że to prawda, prawda? Stań na własnych nogach.
Unikaj odniesień do technologii, jeśli to możliwe: nie mów: „Przepraszam, piszę do współradziciela…” Zrób to, a umrzesz. Poza tym nie będą wiedzieć, o czym mówisz. Traktuj członków Trybunału tak, jakby dopiero dziesięć lat temu wykonali instalację wodociągową w pomieszczeniach, a komputery trzy lata temu. Jeśli pamiętasz, że Justice Stevens wciąż szukał powrotu powozu na swoim komputerze, kiedy wyjeżdżał w 2010 roku, to jesteś na dobrej drodze.
„Wiesz, sędzio Kennedy, ta kwestia prawna przypomina mi sprawę z imamem, żydowskim rabinem i katolickim księdzem, wszyscy lecą do Maroka i…: ”Humor to bardzo trudna sprawa przed sądem, więc bądź ostrożny. Zarabiają ponad 200 000 dolarów rocznie na łamanie żartów z ławki (przynajmniej tak myślą), a jedynym, który był w tym naprawdę dobry, był nieżyjący już Justice Scalia. Sędziowie Breyer i Roberts mają swoje chwile. Jeśli chodzi o Justice Kagan, nie jest tak dobra w opowiadaniu dowcipów, jak w byciu nim. Humor nie jest tematem do śmiechu, gdy jesteś przed Supremes, więc stąpaj lekko.
KISS (zachowaj prostotę, głupio): Prostota to elegancja przed Sądem. Nie możesz cytować każdego precedensu i nie możesz przekazać Supremes całego swojego odprawy w trzydzieści minut. Będziesz musiał wybierać. „Jaki jest mój najlepszy argument”? Oczywiście nikt nie mówi, że należy nadmiernie upraszczać. Jest tam równowaga i musisz ją znaleźć.

Jak chodzenie po linie

Saldo. Adwokaci, którzy kłócą się przed sądem, muszą chodzić po cienkiej linii: formalne, ale nie duszne; konwersacyjny, ale nie ludowy, kompetentny, ale nie znający wszystkiego; proste, ale nie uproszczone. Ale mogą to być niektóre z tych samych umiejętności, których będziesz potrzebować następnym razem, gdy będziesz musiał przekonać szefa, by dał ci podwyżkę lub przekonać ojca twojej dziewczyny, że jesteś dla niej odpowiednim facetem.