Więc myślisz, że chcesz zostać menedżerem? 10 powodów, by pokochać pracę, w której się znajdujesz

Czy praca w zarządzaniu to dla ciebie mądre posunięcie? Nie lekceważ swojej roli specjalisty technicznego lub niezależnego współpracownika. Wiele osób zakłada, że ​​jedyną drogą do spełnienia aspiracji zawodowych jest zarządzanie.

FTTUB przez Flickr CC-BY-SA 2.0, zmodyfikowany przez FlourishAnyway

Dążenie do kariery w zarządzaniu: tylko dlatego, że nie możesz, nie znaczy, że powinieneś

Jeśli jesteś naprawdę dobry w swojej pracy - a może nawet jeśli nie jesteś - istnieje szansa, że ​​pewnego dnia spojrzysz na swojego szefa i pomyślisz: „ Mogę wykonać jego pracę ”. I prawdopodobnie będziesz miał rację.

Patrząc z zewnątrz, zostanie menedżerem może wydawać się kolejnym naturalnym postępem w Twojej karierze. Może to przynieść wyższe wynagrodzenie, więcej autorytetu, może nawet własne biuro. Ale to nie wszystko, co przynosi.

Zarządzanie nie jest dla wszystkich. Nie lekceważ wkładu zawodowego, który już wnosisz jako indywidualny współpracownik i członek zespołu.

Lisa Brewster przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Uważaj o co prosisz

Jeśli okaże się, że chcesz być szefem, musisz najpierw rozważyć starą maksymę: „ Uważaj, czego sobie życzysz, bo po prostu możesz to dostać ”. Dzieje się tak, ponieważ praca kierownika nie jest dla każdego. Nie mów, że nikt ci nigdy nie powiedział.

Niezależni współpracownicy i specjaliści techniczni - czyli dla mnie i dla ciebie „zwykli pracownicy” - mogą mieć ważne i satysfakcjonujące kariery jako osoby niebędące menedżerami. Nie należy więc zbyt szybko lekceważyć wkładu zawodowego, który już wnosisz. Nie bagatelizuj korzyści wynikających z bycia solidnym członkiem zespołu.

Zanim rzucisz kapelusz na ring na stanowisko kierownicze, zastanów się, czy tego naprawdę chcesz. Oto 10 rzeczy, które warto docenić w pracy, w której już jesteś.

Menedżerowie muszą zachęcać przygnębionych, gwiazd i absolutnie przeciętnych. Próbują okiełznać ego zbyt pewnych siebie i muszą radzić sobie zarówno z divami biurowymi, jak i osobami, które mają problemy. Masz jednak swobodę skupienia się na sobie.

Steven Depolo przez Flickr CC-BY-SA 2.0

Sonda czytelnika

Powód 1: Możesz skupić się na motywowaniu i rozwijaniu siebie

Jako osoba niebędąca menedżerem możesz skoncentrować się na motywowaniu i rozwijaniu siebie… i tylko siebie. Ci kontrolować postawę można wnieść do pracy, profesjonalnej jakości można umieścić na swojej pracy, i jak często decydują się szukać informacji zwrotnych.

Menedżerowie muszą jednak starać się motywować i rozwijać różnych pracowników, w tym

• złośliwy i cyniczny podwładny
• arogancki wszechwiedzący
• osoby z wiecznie niską pewnością siebie
• ledwo przeciętny współtwórca
• gwiazdy i divy biurowe
• i wykonawców problemu.

Zrozumiałe jest, że próba wyszkolenia tak szerokiej gamy postaci może przypominać zaganianie kotów. Zabawne, jeśli lubisz takie rzeczy, ale poza tym nie za bardzo.

Yay! Idź ty! - Rah, rah ree! Posłuchajmy tego dla mnie! Jako osoba niebędąca menedżerem nie musisz bronić nieprzemyślanych decyzji wyższego kierownictwa ani słuchać narzekań żołnierzy.

Mike Morebeck przez Wikimedia Commons, CC-BY-SA 2.0

Powód 2: Bycie cheerleaderką w firmie nie jest częścią twojego opisu pracy

Załóżmy, że masz tendencję do nazywania rzeczy tak, jak je widzisz i nie ma pożytku z „wirowania”. Powiedzmy, że lubisz słuchać… ale tylko do pewnego momentu. Jeśli to prawda, być może już siedzisz w luksusowym miejscu jako osoba niebędąca menedżerem.

Gdybyś jednak zarządzał, miałbyś służyć jako bufor między decydentami wykonawczymi a narzekającymi żołnierzami. Musisz wysłuchać obaw swojego zespołu i spróbować przekonać swoich ludzi, jak dobrze poinformowani i niezbędni jest ta decyzja.

Menedżerowie pełnią rolę cheerleaderek firmy, bez względu na to, jak absurdalna może wydawać się polityka lub program. Muszą szukać poparcia i pokazać, że osobiście wierzą w to, co mówią. Muszą również egzekwować zasady, z którymi osobiście się nie zgadzają.

Menedżerowie wciąż wiwatują, gdy gospodarzom kopie się tyłki, pada jak szalony śnieg, a tłum jęczy. To właśnie robią. (Zadaj sobie pytanie: Czy to, co ty chcesz zrobić?)

Jeśli nie lubisz przerywania, trzymaj się z dala od kierownictwa. Menedżerowie często muszą udawać, że jedynym głupim pytaniem jest to, które nie zostało zadane (raz po raz).

Michael R. Reilly przez Flickr CC-BY-SA 2.0

Powód 3: Możesz wykonywać swoją pracę z mniejszą liczbą przerw

Przerwy są kosztowne. Wszystkie te pytania, krótkie aktualizacje statusu i prośby o pomoc zmniejszają osobistą produktywność.

Jeśli jednak nie jesteś menedżerem, są szanse, że masz do czynienia z dużo mniejszą liczbą z nich. Czego nie można w tym kochać?

Czy wiedziałeś?

• Następnym razem, gdy zobaczysz, jak ktoś puka do drzwi zarządu, twierdząc, że „to zajmie tylko chwilę”, będziesz wiedział lepiej. Dzieje się tak dlatego, że ludzie po przerwie potrzebują średnio 23 minut, aby wrócić do wykonywanego zadania. ¹
• Menedżerom przeszkadza się częściej niż osobom niebędącym menedżerami, ponieważ zazwyczaj wchodzą w interakcje z bardziej rozbudowaną siecią ludzi. Ponadto im liczniejsza kadra kierownika, tym częściej ma on tendencję do przerywania pracy. ²
• Taki brak skupienia jest strasznie nieskuteczny. Badania pokazują, że wielozadaniowość to w rzeczywistości przełączanie zadań. Ponieważ ludzki mózg może efektywnie przetwarzać tylko jedno zadanie na raz, wielozadaniowość ogranicza naszą zdolność uczenia się nowych informacji i sprawia, że ​​czujemy się bardziej zestresowani. Podczas wykonywania wielu czynności jednocześnie rozpraszają nas nieistotne informacje. ³

Pomyśl o wpływie tych wszystkich zakłóceń, gdy widzisz swoich współpracowników ustawionych w kolejce do drzwi przełożonego. Następnie uśmiechnij się, ponieważ masz kolejny powód, by kochać pracę, w której się znajdujesz.

Jeśli nie podoba ci się konflikt, unikaj zarządzania. Kierownicy rutynowo muszą mówić ludziom „nie”, przydzielać nieprzyjemne zadania do pracy i podejmować działania naprawcze.

Tambako the Jaguar przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Powód 4: Nie musisz podejmować tych wszystkich niepopularnych decyzji

Menedżerowie muszą podejmować i komunikować decyzje, które często rozczarowują, denerwują lub złości innych. Na przykład:

• nie zatrudnianie przyjaciela pracownika
• planowanie urlopów dla pracowników
• przydzielanie niekorzystnych przydziałów pracy lub dodatkowych obowiązków zawodowych oraz
• satysfakcjonująca wydajność dzięki rocznej podwyżce wynagrodzenia o 2% (lub jej w ogóle).

Boss musi również poradzić sobie z wynikającym z tego odrzutem.

Jeśli mówienie ludziom „nie” nie jest twoją rzeczą, świętuj fakt, że ktoś inny musi stawić czoła wyzwaniu ludzi zamiast ciebie.

Nie musisz oceniać konfliktów innych ludzi. (Czasami jednak ciekawie jest patrzeć z boku). Jednak menedżerowie są często zobowiązani do interwencji.

Martin Lester przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Powód 5: Możesz nie angażować się w konflikty biurowe

Każda grupa robocza ma swoje konflikty, często obejmujące konflikty osobowości, spory dotyczące zasobów lub potrzebę jaśniejszej odpowiedzialności. Kiedy jest zbyt wielu „ja” w „drużynie”, menedżerowie są wzywani do sędziowania, czy im się to podoba, czy nie.

Jako osoba niebędąca menedżerem możesz jednak nie angażować się w konflikty innych osób. Teraz to odstresowanie i oszczędność czasu!

Jeśli nie lubisz być tym złym, trzymaj się z daleka od zarządzania. Menedżerowie muszą mówić ludziom, kiedy są do niczego.

Hans Gerwitz przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Powód 6: Nie musisz mówić ludziom, że nie wykonują swojej pracy

Nienawidzisz udawać „złego faceta”? Jeśli tak, spodoba ci się fakt, że nie masz za zadanie mówić ludziom, kiedy naprawdę są do niczego.

Menedżerowie często boją się przedstawiać coroczne oceny wyników, ale te zadania też nie są przyjemne:

• wydawanie ustnych nagan, gdy pracownicy się spóźniają, jedzą długie obiady lub nie proszą o odpowiednią zgodę
• zapewnienie formalnej dyscypliny, gdy pracownicy naruszają zasady lub zasady firmy
• formułowanie planów poprawy wydajności („plany dobrego samopoczucia”)
• zwalnianie lub zwalnianie pracowników oraz
• obrona decyzji przed działem kadr lub agencjami rządowymi, gdy pracownicy narzekają.

Menedżerowie często nie otrzymują przejrzystych informacji zwrotnych od pracowników. Komunikacja jest bardziej odległa. Zatem bycie menadżerem może być jak chodzenie po mieście z rozpiętym rozporek - inni zauważają, ale niewiele osób wyjdzie i ci powie.

Wizjer przez Flickr, CC-BY-SA 3.0

Powód 7: zyskujesz bardziej autentyczną dwukierunkową komunikację ze współpracownikami

Czy kiedykolwiek podszedłeś do grupy ludzi i nagle przestali mówić? Dzieje się tak, gdy jesteś szefem, ponieważ istnieje niewidzialna zasłona społeczna oddzielająca zarządzanie od zarządzanych.

Menedżerowie kontrolują nagrody, kary i warunki pracy pracowników, aby nie otrzymywać przejrzystych informacji zwrotnych o sobie. Może to być jak spacerowanie z rozpiętym rozporek - inni z pewnością zauważą, ale niewielu ma ochotę wyjść i powiedzieć ci o tym. Osoby podwładne są również mniej swobodne, jeśli chodzi o humor i język w stosunku do szefa.

Jednak jako osoba niebędąca menedżerem lubisz komunikację ze współpracownikami, która jest bardziej surowa i autentyczna. Nie musisz się zastanawiać, czy Twoi współpracownicy uważają Cię za zabawnego, sprytnego, złodzieja pomysłów, czy irytującego jackwagona. Szybko dadzą ci znać. Czego nie kochać w uczciwej, autentycznej komunikacji?

Menedżerowie są wciśnięci między pracowników i kierownictwo. Ich zachowanie, nastroje i motywy są nieustannie analizowane.

Amorette Dye via Flickr, CC-BY-SA 2.0

Powód 8: Twoje zachowanie jest prawdopodobnie mniej zbadane

Jest takie stare powiedzenie, że „Pracownicy dołączają do firm, ale odchodzą z menedżerów”. Wszyscy obserwują menedżera, który jest wciśnięty między zespół, którym zarządza, a kilka szczebli kierownictwa.

Dzięki większej widoczności w organizacji szef jest zobowiązany dawać przykład. Dlatego jego zachowanie podlega większej kontroli.

Podwładni zwracają uwagę na oznaki nastroju szefa i zwracają uwagę na nieuzasadnione komentarze. Przypisują znaczenie preferencjom menedżera i odgadują jego decyzje.

Jednocześnie dyrektorzy oczekują, że menedżer będzie super dostępny. Wymagają, aby kierował swoim działem zgodnie ze strategią „rób więcej za mniej”. (A kiedy pojawiają się problemy z rotacją, jakością i produktywnością, wyrażają prawdziwe zdziwienie, po czym następują dyrektywy „napraw to”).

Jednak jako osoba niebędąca menedżerem możesz prawdopodobnie łatwiej prześlizgnąć się przez okazjonalny zły dzień. Możesz zrobić uwagę, nie każąc innym analizować jej ukrytego znaczenia. Możesz zajmować się swoim własnym biznesem i mieć innych na swoich. Czasami bycie mniej widocznym jest najlepsze!

Przyjaciele nie pozwalają znajomym pracować w pracy, której nie lubią. Przyjaciele zachęcają się nawzajem do pokochania swojej pracy lub znalezienia czegoś lepszego.

(C) Rozkwitaj w każdym razie

Powód 9: Możesz zaprzyjaźnić się z kimkolwiek chcesz

Jako osoba niebędąca menedżerem cieszysz się większą swobodą nawiązywania relacji z kimkolwiek chcesz. Niekoniecznie tak jest w przypadku menedżerów.

Jednym z najtrudniejszych wyzwań związanych ze zostaniem menedżerem może być ustalenie granic zawodowych z pracownikami, którymi zarządzasz, zwłaszcza gdy Twoi podwładni byli twoimi kolegami z zespołu i przyjaciółmi. Menedżerowie muszą pamiętać o postrzeganiu faworyzowania - zarówno wypowiadanych, jak i szeptanych. Zazwyczaj muszą również przestrzegać wytycznych firmy, które zabraniają szefom umawiania się na randki z osobami należącymi do ich struktury dowodzenia.

Zostanie szefem wiąże się z dobrowolnym handlem zwiększonymi ograniczeniami relacji osobistych i sposobem spędzania czasu w zamian za dodatkowe dochody i władzę organizacyjną. Jeśli nie jest to kompromis, którego chcesz dokonać, to dobry powód, by pokochać pracę, w której się znajdujesz!

Jeśli wolisz szczegóły, a nie „myślenie całościowe”, zastanów się, czy wolisz być ekspertem w danej dziedzinie. Nie musisz być menedżerem, aby odnieść sukces lub być szczęśliwym.

harold.lloyd przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

Powód 10: Możesz rozwinąć wiedzę tematyczną, zagłębiając się w szczegóły

W pewnym sensie są dwa rodzaje ludzi - ludzie, którzy wolą „myślenie z całościowego obrazu” i ci, którzy lubią zagłębiać się po pas w głąb szczegółów, a potem tarzają się po nich.

Nie każdy ma cierpliwość, skupienie lub zdolność, aby stać się autorytetem w swojej dziedzinie wiedzy. Menedżerowie koncentrują się na szerszej perspektywie. Wykonują pracę za pośrednictwem innych. Mając szerszy zasięg organizacyjny, muszą koordynować tak wiele konkurujących ze sobą priorytetów, że zwykle nie mogą sobie pozwolić na rozwodzenie się nad konkretami. (Do tego służy delegacja).

Dla niezależnych autorów to inna historia. Możesz zostać ekspertem merytorycznym (SME), podążając za konkretnym obszarem zainteresowań do najdalszych zakresów wiedzy zawodowej. Możesz stać się szanowaną osobą, do której należysz na dany temat, jednocześnie rozwijając silne poczucie własności w swojej pracy.

A ze względu na stare, dobre prawa podaży i popytu, często można przyzwoicie zarabiać za robienie tego, co już sprawia Ci przyjemność. To zdecydowanie warte pokochania!

Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem technicznym, konsultantem czy twórcą, nie musisz być menedżerem, aby odnieść sukces lub być szczęśliwym. I nie musisz być szefem, żeby być liderem.

Gotowy na karierę w zarządzaniu?

thetaxhaven przez Flickr, CC-BY-SA 2.0

7 znaków, że będziesz cieszyć się karierą w zarządzaniu

Możesz cieszyć się zarządzaniem, jeśli…
1. Nie unikasz konfliktów międzyludzkich ani nie zachowujesz się, jakbyś miał coś do udowodnienia.
2. Nie masz nic przeciwko przerwom.
3. Lubisz angażować innych i udzielać im wskazówek, wsparcia i porad.
4. Nawet jeśli osobiście się z nimi nie zgadzasz, nie wahaj się egzekwować zasad i zasad.
5. Komunikujesz się zwięźle. Jesteś dobry w wyjaśnianiu różnorodnym odbiorcom.
6. Potrafisz przekonać innych i zmotywować ich do działania.
7. Jesteś raczej „wielkim obrazem” niż myślicielem zorientowanym na szczegóły.

Nadal chcesz zostać menedżerem? Oto 5 rzeczy, które musisz mieć

Uwagi

¹ Pattison, K. (28 lipca 2008). Pracownik, przerwany: koszt zmiany zadań . Pobrane z

² Gallup. (2006, 8 czerwca). Zbyt wiele przerw w pracy? Pobrane z

³ Grohol, JM (2009). Czy potrafisz wykonywać wiele zadań jednocześnie? Prawdopodobnie nie dobrze . Dostęp:

© 2014 FlourishAnyway